La Pétroleuse حمایت کلکتیو پترولوس
سازمان کمونیست های انقلابی مارکسیست - لنینیست بلژیک
و کلکتیو مبارزه برای حق پناهندگی
2013/05/31
2013/05/29
ترجمه ی فرانسه فراخوان کارزار و سرمقاله ی نشریه 8 مارس
at
6:00 PM
2013/05/29
ترجمه ی فرانسه: فراخوان به کارزار ضد انتخاب جمهوری اسلامی در بروکسل- 12 و 13 و 14 ژوئن
COMMUNIQUE NUMERO UN
Invitation à la campagne de trois jours
«Contre l’élection de la République Islamique»
12, 13 et 14 juin 2013 – campagne centrale à
Bruxelles
Le vote des femmes: Pour renverser le régime de
la République islamique en Iran!
Le choix des femmes: Un monde sans oppression et
exploitation!
La société iranienne est porteuse d’importantes évolutions. N’importe
quel événement peut constituer l’étincelle qui déclenche des événements majeurs,
notamment les élections fallacieuses du régime misogyne de la République
Islamique.
Les élections en République Islamique continuent d’être un moment où le
choix se fait parmi un groupe de réactionnaires machistes et misogynes. Aujourd’hui, ce régime est tellement
décrédibilisé aux yeux de millions de femmes et d’hommes -surtout des femmes- qu’il
a perdu toute justification pour continuer son existence.
Dans cette crise d’absence de légitimité, parmi les personnes qui
souffrent le plus de la pauvreté et de la disparité sociale sans précédent qui
règnent en Iran, la République Islamique réprime deux groupes avec force, de
façon ciblée et flagrante, à savoir les jeunes des couches laborieuses et les
femmes : en d’autres termes, les personnes qui payent le plus lourd tribut,
qui subissent les plus fortes pressions à cause de cette crise politique et
économique et qui sont les plus enclines à se révolter et à se rebeller contre
la situation existante.
Par ailleurs nous sommes témoins d’une autre constance de cette
situation innommable, de l’Iran à l’Irak, en passant par l’Egypte, la Libye et
la Syrie…A travers son ingérence directe et indirecte, militaire et non
militaire, l’impérialisme continue à contribuer à la mise en place et au
renforcement des régimes religieux. Et nous, les femmes, sommes les premières
victimes de l’instauration de ces gouvernements islamiques et misogynes.
Nous avons la certitude que nos droits en tant que femmes et les
intérêts de la classe laborieuse ne seront pris en compte ni en participant à
ces élections ni en faisant preuve d’indulgence vis-à-vis des régimes
fondamentalistes islamiques et de leur aile civile à savoir « les
élections », ni en s’appuyant sur les « offrandes » des
seigneurs de guerre impérialistes et ni en mettant de l’espoir dans des assemblées
parlementaires réactionnaires.
Ce n’est pas en participant à des élections fondées sur un système de
relations patriarcales/machistes et rétrogrades que nous pourrons prendre notre
destin en main et jouer notre rôle pour engranger des changements fondamentaux
et profonds. Nous n’avons aucun intérêt à ce que ce régime décrépit continue à
perdurer.
Ce régime ne mérite pas d’exister. Ce régime doit être renversé par ses
victimes, plus particulièrement les femmes. Il doit être remplacé par un régime
dont l’un des fondements incontestables sera l’égalité entre les femmes et les
hommes.
Nous, les femmes révolutionnaires, n’aurons de cesse de lutter jusqu’à
la chute de ce régime. Notre vie est axée sur la mobilisation et l’organisation
des forces féminines en vue de renverser la République Islamique et les
relations machistes et rétrogrades.
Nous, les femmes, luttons non seulement pour briser nos propres chaînes
mais également celles de la répression, de la pauvreté, de l’oppression, de la tyrannie
et de l’exploitation qui entravent les pieds et les mains de septante millions
d’Iraniens.
C’est en toute connaissance de cause que nous, les femmes iraniennes, au
lieu de nous rendre aux urnes, transformons la mascarade électorale en une
campagne de dénonciation en vue de mettre en avant la nécessité urgente et
vitale de renverser ce régime misogyne.
Nous, les femmes iraniennes, au lieu de choisir entre la peste et le
choléra, faisons le choix d’une société sans tyrannie ni exploitation.
A cet effet, l’Association du 8 mars (Iran-Afghanistan) organise une
campagne centrale de trois jours en Belgique (Bruxelles). Toutes les personnes
qui attendent impatiemment la fin de l’existence du régime criminel et corrompu
de la République Islamique ont leur place dans cette campagne.
Rejoignez-nous pour que, ensemble, nous puissions faire entendre au monde
progressiste la voix réprimée du peuple iranien, surtout celle des femmes
iraniennes.
Cette campagne concerne tous ceux et celles qui disent
oui à la chute de la République Islamique.
Cette campagne est destinée à toutes les personnes qui
savent pertinemment que les intérêts du peuple laborieux et opprimé ne
sortiront pas d’urnes fallacieuses.
Cette campagne s’adresse à tous ceux et celles qui se
sentent ébranlés par la situation d’esclavage de leurs sœurs sous le régime
misogyne de la République Islamique.
Cette campagne concerne toutes les personnes qui sont
choquées par la danse macabre de la jeunesse pauvre et laborieuse sur les
échafauds de la République Islamique.
Cette campagne est destinée à toutes les personnes qui
luttent en faveur de la séparation entre l’Etat et la religion.
Cette campagne s’adresse à tous ceux et celles qui veulent
mettre fin à la pauvreté, la faim, la prostitution, la lapidation, la peine de
mort, l’incarcération, la torture, la suprématie nationale, le despotisme religieux,
la discrimination, l’apartheid, l’oppression et la répression.
Cette campagne concerne toutes les personnes qui
veulent mettre un terme à la tyrannie sexuelle et à la situation
d’assujettissement des femmes, à l’exploitation et à l’esclavage.
Rejoignez-nous dans cette campagne,
Venez nombreux et passionnés !
L’organisation des femmes 8 mars (Iran-Afghanistan)
Campagne
«Contre l’élection de la République Islamique»
Lieu et date de la campagne centrale :
12, 13, 14 juin 2013 – Campagne centrale de trois
journées entières à Bruxelles
† Mercredi
12 et Jeudi 13 Juin à partir de 11 h jusqu’au 20 h: Place de l’Albertine (Gare
Centrale)
† Vendredi 14
Juin à partir de 12 h jusqu’au 15 h : en face de l'ambassade Iranienne, Avenue
Franklin Roosvelt 15, 1050 Bruxel
Des détails plus précis seront communiqués ultérieurement. Si vous
désirez participer à cette campagne à titre individuel ou à travers votre
association, vous pouvez nous contacter par téléphone ou par courriel pour
obtenir de plus amples informations. Votre implication dans l’organisation de
cette campagne à Bruxelles ou dans d’autres pays simultanément nous permettra
d’accroître la portée et l’intensité de la lutte.
Mobile:
0032486484365 Email: karzar.zede.entekhabat@gmail.com
سرمقاله نشریه ی جدید 8 مارس
Le vote des femmes: Pour renverser le régime de la République islamique en Iran! Le choix des femmes: Un monde sans oppression et exploitation!
Une fois de plus, le régime anti-femmes de la République islamique d'Iran se prépare à une prétendue élection présidentielle. Grâce à une campagne de mensonges, le régime a l'intention de pousser les gens vers les urnes, de légitimer sa domination et de mettre en place un nouvel opérateur pour son appareil oppressif! Toutes les factions du régime islamique ainsi que les dirigeants des états impérialistes s'accordent et prudemment espèrent une participation harmonieuse du peuple dans les élections actuelles, car ils sont tous bien conscients que la haine brûlante des gens peut facilement s'enflammer et détruire leur système d'oppression et d'exploitation.
Encore une fois, le pouvoir dirigeant places ses espoirs dans les élections. Bien que beaucoup d'illusions sur la participation aux élections ont été brisées à cause des événements qui ont suivi le soulèvement du peuple lors des élections précédentes il y a quatre ans, les élections restent le meilleur outil du système capitaliste pour l'obtention de la «légitimité populaire» dont il a besoin. L'objectif des élections dans les régimes religieux répressifs comme l'Iran, ainsi que dans les pays démocratiques bourgeois comme les pays impérialistes, est de camoufler les antagonismes de classe et de faire croire au peuple que la seule façon de s’exprimer sur son propre destin, que la seule participation politique ouverte à lui, est de s'impliquer dans les élections orchestrées par l'État (qu’importe si c’est un processus soi-disant démocratique et légal ou un processus illégal et truqué) – où suivre les rituels démocratiques de la «société civile» est le maximum que le peuple puisse vraiment faire.
La question à se poser est la suivante: Comment l'élection du «moindre mal» satisferait-elle les intérêts de classe des pauvres et des opprimés du monde? Les gens autour du monde n’ont-ils jamais eu un véritable choix? Est-ce que les femmes égyptiennes, après tous leurs sacrifices sur la place Tahrir pour renverser Moubarak, ont choisi d'être violées par la suite? Les femmes et le reste du peuple de l'Egypte, ont-ils choisi Morsi? Est-ce que les femmes iraniennes, afghanes et pakistanaises ont choisi d'être lapidées à mort parce qu’elles sont tombées amoureuses? Est-ce que les travailleurs de Bangladesh ont choisi d’être la main-d'œuvre la moins chère du monde? Ont-ils choisi que des milliers d'entre eux soient brûlés ou écrasés à mort sous les décombres des usines effondrées? Est-ce que des travailleurs en Chine, à Taïwan, au Mexique et ainsi de suite ont choisi de commettre le suicide en raison des pressions énormes dans les ateliers capitalistes? Les femmes en Inde, ont-elles choisi d'être enterrées vivantes, ou d’être vendues pour presque rien, ou pour que leurs ventres soient loués? Les femmes au Brésil et en Inde, ont-elles choisi d'être victimes de viols collectifs dans les autobus? Est-ce que les gens au Mali ont choisi que des bombes françaises pleuvent sur leurs têtes? Les gens d’Irak et d’Afghanistan, ont-ils choisi d'être tués par les bombes américaines? Est-ce que le peuple de Syrie a choisi d’être déchiqueté par les armes occidentales et les fondamentalistes islamiques? Est-ce que des femmes en Amérique ont choisi d’être tuées à cause de la quasi-élimination de l'avortement? Les femmes en Europe de l'Est, aux Philippines, etc. ont-elles choisi d'être des esclaves sexuelles dans les bordels de l'Europe? Demandez aux gens d'Afrique s’ils ont choisi que leur habitat soit un dépotoir pour les déchets industriels et nucléaires du monde entier ! Quelle est donc vraiment la valeur de ce prétendu droit aux élections qui est lancé sur nous, les peuples opprimés? Quel est son résultat pour nous, sinon la misère, la guerre, la pauvreté, l'infériorité, l'oppression et l'exploitation?
Ces élections se déroulent à un moment où l'oppression, l'exploitation, l'asservissement et la privation des droits fondamentaux des femmes ont été l'un des principaux piliers de longue date du régime anti-femmes de la République islamique, tout au long de ses 34 années d'existence. Pour préserver ces piliers fragiles dans les conditions critiques d'aujourd'hui, ce régime s'appuie sur l'intensification de l'oppression et du patriarcat. Afin de mener à bien ce plan, il utilise les lois anti-femmes -y compris de nouvelles lois- et l'aggravation des pressions des forces de sécurité et militaires. Bien que le régime islamique de l'Iran ait le privilège d'être le premier pays sur cette planète à avoir utilisé la force militaire pour contrôler les corps des femmes, pour lui, cela n’était pas suffisant. Le régime islamique a également accentué la pression pour imposer des codes vestimentaires islamiques obligatoires pour les femmes ; il utilise la ségrégation des sexes dans les universités et les établissements d'enseignement ; il met en place de nouvelles lois pour renforcer le contrôle sur les femmes célibataires jusqu'à l'âge de 40 ans, par la sanctification du mariage et la famille à travers la plus haute autorité religieuse et les médias, et en lançant une campagne de porte-à-porte afin de promouvoir davantage d'enfants dans les familles, etc. Tout cela est fait pour élargir et intensifier la violence contre les femmes et pour exercer un contrôle plus serré sur cette puissante force sociale, rebelle et provocatrice et pour les éloigner de la scène des luttes. Le régime islamique est bien conscient qu'il a perdu sa légitimité parmi les gens, mais en même temps, il a l'intention de s'unir et de renforcer la section traditionnelle et arriérée de la société par l'intensification des relations patriarcales dans cette société.
En observant la situation des femmes au Moyen-Orient au cours des dernières décennies, de l'Iran à l'Irak, l'Afghanistan, l'Egypte, la Libye, etc., on peut voir clairement comment les puissances impérialistes ont joué un rôle à travers des interventions directes ou indirectes, militaires ou non militaires, dans l’établissement et le renforcement des autorités religieuses dans la région – et nous, les femmes, étions les premières victimes de la mise en place de ces régimes islamiques, anti-femmes. Nous n’avons donc aucun doute que nos droits ne peuvent pas être garantis par les faveurs des gouvernements islamiques et fondamentalistes ou à travers leurs voies civiles, à savoir les «élections». Ils ne peuvent pas, non plus, être garantis par des seigneurs de guerre impérialistes, en espérant que leurs parlements réactionnaires et leurs groupes de pression vont nous faire des faveurs. Il n'y a pas de place pour nous dans la détermination de nos destinées et pour un changement sérieux et fondamental de la position des femmes au sein d’une société qui s'appuie sur les relations patriarcales et machiste, parce que nous n'avons absolument aucun intérêt à la sauvegarde de ce système pourri.
Nous méritons une société où les gens auraient le droit de vivre dans la dignité, auraient le droit de manger, de travailler, et à une meilleure santé physique et morale ; où les gens auraient le droit d'être heureux ; où personne n'aurait faim ; où personne ne serait obligé de vendre ses organes pour survivre ; où aucune femme ne serait forcée de vendre son corps car elle est pauvre, ou d'avorter parce que le fœtus est de sexe féminin ; où aucune femme ne frissonnerait parce qu'elle a peur d'être violée et qu'aucune famille n'aurait à vendre sa fille pour simplement survivre ; où aucune femme ne serait lapidée à mort car elle tombe amoureuse ; où aucune religion, état ou individu ne pourrait contrôler les corps des femmes ; où aucune femme ne serait forcée à se marier contre sa volonté ou d'envoyer son enfant à la guerre au nom de la fierté nationale , et aucune femme ne serait humiliée, contrôlée ou tuée au nom de l'honneur ; une société où les femme ne seraient pas victimes de violence dans tous les aspects de leur vies quotidiennes et où tout le monde aurait le droit de prendre véritablement part à la détermination de leur destin.
Nous ne serons en mesure de nous battre pour la réalisation d'une telle société qu'avec une conscience révolutionnaire et par une organisation révolutionnaire indépendante. Nous voulons une société dans laquelle les gens ne vivent pas pour avoir un droit de vote, mais vivent et luttent pour le droit de déterminer leur trajectoire et leur avenir, une société que l'humanité mérite; une société où l'émancipation des femmes est une priorité. Oui, nous voulons être libres de l'oppression sexiste et de l'assujettissement, de l'oppression et de l'exploitation.
Nous savons aussi bien que la première étape dans la construction d'une telle société est une lutte continue et intransigeante pour le renversement révolutionnaire du régime de la République islamique d'Iran, et ce ne sera pas réalisé à travers les urnes. Ne pas participer, boycotter l'élection ou adopter une attitude négative n’est pas suffisant. Tout l'appareil de l'état, y compris son appareil électoral, doit être brisé. Oui, nous, les femmes devons trancher le sort du régime islamique, non pas en allant aux urnes, mais en sortant dans les rues pour notre lutte afin de renverser ce régime!
Encore une fois, le pouvoir dirigeant places ses espoirs dans les élections. Bien que beaucoup d'illusions sur la participation aux élections ont été brisées à cause des événements qui ont suivi le soulèvement du peuple lors des élections précédentes il y a quatre ans, les élections restent le meilleur outil du système capitaliste pour l'obtention de la «légitimité populaire» dont il a besoin. L'objectif des élections dans les régimes religieux répressifs comme l'Iran, ainsi que dans les pays démocratiques bourgeois comme les pays impérialistes, est de camoufler les antagonismes de classe et de faire croire au peuple que la seule façon de s’exprimer sur son propre destin, que la seule participation politique ouverte à lui, est de s'impliquer dans les élections orchestrées par l'État (qu’importe si c’est un processus soi-disant démocratique et légal ou un processus illégal et truqué) – où suivre les rituels démocratiques de la «société civile» est le maximum que le peuple puisse vraiment faire.
La question à se poser est la suivante: Comment l'élection du «moindre mal» satisferait-elle les intérêts de classe des pauvres et des opprimés du monde? Les gens autour du monde n’ont-ils jamais eu un véritable choix? Est-ce que les femmes égyptiennes, après tous leurs sacrifices sur la place Tahrir pour renverser Moubarak, ont choisi d'être violées par la suite? Les femmes et le reste du peuple de l'Egypte, ont-ils choisi Morsi? Est-ce que les femmes iraniennes, afghanes et pakistanaises ont choisi d'être lapidées à mort parce qu’elles sont tombées amoureuses? Est-ce que les travailleurs de Bangladesh ont choisi d’être la main-d'œuvre la moins chère du monde? Ont-ils choisi que des milliers d'entre eux soient brûlés ou écrasés à mort sous les décombres des usines effondrées? Est-ce que des travailleurs en Chine, à Taïwan, au Mexique et ainsi de suite ont choisi de commettre le suicide en raison des pressions énormes dans les ateliers capitalistes? Les femmes en Inde, ont-elles choisi d'être enterrées vivantes, ou d’être vendues pour presque rien, ou pour que leurs ventres soient loués? Les femmes au Brésil et en Inde, ont-elles choisi d'être victimes de viols collectifs dans les autobus? Est-ce que les gens au Mali ont choisi que des bombes françaises pleuvent sur leurs têtes? Les gens d’Irak et d’Afghanistan, ont-ils choisi d'être tués par les bombes américaines? Est-ce que le peuple de Syrie a choisi d’être déchiqueté par les armes occidentales et les fondamentalistes islamiques? Est-ce que des femmes en Amérique ont choisi d’être tuées à cause de la quasi-élimination de l'avortement? Les femmes en Europe de l'Est, aux Philippines, etc. ont-elles choisi d'être des esclaves sexuelles dans les bordels de l'Europe? Demandez aux gens d'Afrique s’ils ont choisi que leur habitat soit un dépotoir pour les déchets industriels et nucléaires du monde entier ! Quelle est donc vraiment la valeur de ce prétendu droit aux élections qui est lancé sur nous, les peuples opprimés? Quel est son résultat pour nous, sinon la misère, la guerre, la pauvreté, l'infériorité, l'oppression et l'exploitation?
Ces élections se déroulent à un moment où l'oppression, l'exploitation, l'asservissement et la privation des droits fondamentaux des femmes ont été l'un des principaux piliers de longue date du régime anti-femmes de la République islamique, tout au long de ses 34 années d'existence. Pour préserver ces piliers fragiles dans les conditions critiques d'aujourd'hui, ce régime s'appuie sur l'intensification de l'oppression et du patriarcat. Afin de mener à bien ce plan, il utilise les lois anti-femmes -y compris de nouvelles lois- et l'aggravation des pressions des forces de sécurité et militaires. Bien que le régime islamique de l'Iran ait le privilège d'être le premier pays sur cette planète à avoir utilisé la force militaire pour contrôler les corps des femmes, pour lui, cela n’était pas suffisant. Le régime islamique a également accentué la pression pour imposer des codes vestimentaires islamiques obligatoires pour les femmes ; il utilise la ségrégation des sexes dans les universités et les établissements d'enseignement ; il met en place de nouvelles lois pour renforcer le contrôle sur les femmes célibataires jusqu'à l'âge de 40 ans, par la sanctification du mariage et la famille à travers la plus haute autorité religieuse et les médias, et en lançant une campagne de porte-à-porte afin de promouvoir davantage d'enfants dans les familles, etc. Tout cela est fait pour élargir et intensifier la violence contre les femmes et pour exercer un contrôle plus serré sur cette puissante force sociale, rebelle et provocatrice et pour les éloigner de la scène des luttes. Le régime islamique est bien conscient qu'il a perdu sa légitimité parmi les gens, mais en même temps, il a l'intention de s'unir et de renforcer la section traditionnelle et arriérée de la société par l'intensification des relations patriarcales dans cette société.
En observant la situation des femmes au Moyen-Orient au cours des dernières décennies, de l'Iran à l'Irak, l'Afghanistan, l'Egypte, la Libye, etc., on peut voir clairement comment les puissances impérialistes ont joué un rôle à travers des interventions directes ou indirectes, militaires ou non militaires, dans l’établissement et le renforcement des autorités religieuses dans la région – et nous, les femmes, étions les premières victimes de la mise en place de ces régimes islamiques, anti-femmes. Nous n’avons donc aucun doute que nos droits ne peuvent pas être garantis par les faveurs des gouvernements islamiques et fondamentalistes ou à travers leurs voies civiles, à savoir les «élections». Ils ne peuvent pas, non plus, être garantis par des seigneurs de guerre impérialistes, en espérant que leurs parlements réactionnaires et leurs groupes de pression vont nous faire des faveurs. Il n'y a pas de place pour nous dans la détermination de nos destinées et pour un changement sérieux et fondamental de la position des femmes au sein d’une société qui s'appuie sur les relations patriarcales et machiste, parce que nous n'avons absolument aucun intérêt à la sauvegarde de ce système pourri.
Nous méritons une société où les gens auraient le droit de vivre dans la dignité, auraient le droit de manger, de travailler, et à une meilleure santé physique et morale ; où les gens auraient le droit d'être heureux ; où personne n'aurait faim ; où personne ne serait obligé de vendre ses organes pour survivre ; où aucune femme ne serait forcée de vendre son corps car elle est pauvre, ou d'avorter parce que le fœtus est de sexe féminin ; où aucune femme ne frissonnerait parce qu'elle a peur d'être violée et qu'aucune famille n'aurait à vendre sa fille pour simplement survivre ; où aucune femme ne serait lapidée à mort car elle tombe amoureuse ; où aucune religion, état ou individu ne pourrait contrôler les corps des femmes ; où aucune femme ne serait forcée à se marier contre sa volonté ou d'envoyer son enfant à la guerre au nom de la fierté nationale , et aucune femme ne serait humiliée, contrôlée ou tuée au nom de l'honneur ; une société où les femme ne seraient pas victimes de violence dans tous les aspects de leur vies quotidiennes et où tout le monde aurait le droit de prendre véritablement part à la détermination de leur destin.
Nous ne serons en mesure de nous battre pour la réalisation d'une telle société qu'avec une conscience révolutionnaire et par une organisation révolutionnaire indépendante. Nous voulons une société dans laquelle les gens ne vivent pas pour avoir un droit de vote, mais vivent et luttent pour le droit de déterminer leur trajectoire et leur avenir, une société que l'humanité mérite; une société où l'émancipation des femmes est une priorité. Oui, nous voulons être libres de l'oppression sexiste et de l'assujettissement, de l'oppression et de l'exploitation.
Nous savons aussi bien que la première étape dans la construction d'une telle société est une lutte continue et intransigeante pour le renversement révolutionnaire du régime de la République islamique d'Iran, et ce ne sera pas réalisé à travers les urnes. Ne pas participer, boycotter l'élection ou adopter une attitude négative n’est pas suffisant. Tout l'appareil de l'état, y compris son appareil électoral, doit être brisé. Oui, nous, les femmes devons trancher le sort du régime islamique, non pas en allant aux urnes, mais en sortant dans les rues pour notre lutte afin de renverser ce régime!
2013/05/28
مصاحبه تلویزیونی با فریبا امیرخیزی.کارزار ضد انتخاب جمهوری اسلامی
at
8:09 PM
2013/05/28
مصاحبه با فریبا امیرخیزینماینده کارزار در بروکسل
- کانال تلویزیونی چشم انداز، برنامه ای از تلویزیون اتحاد چپ ایرانیان در خارج از کشور، میزگرد بحث و گفتگو پیرامون انتخابات در ایران.
- کانال تلویزیونی چشم انداز، برنامه ای از تلویزیون اتحاد چپ ایرانیان در خارج از کشور، میزگرد بحث و گفتگو پیرامون انتخابات در ایران.
میهمانان برنامه :
فریبا امیر خیزی فعال سازمان زنان هشت مارس (ایران -افغانستان )
بهروز عارفی از فعالین همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران
پیران آزاد فعال سیاسی و تحلیلگر سوسیالیست
- تحریم فعال انتخابات فرمایشی ایران - گفتگوی پیروز زورچنگ از تلویزیون برابری با فریبا امیرخیزی از سازمان زنان ۸ مارس
فریبا امیر خیزی فعال سازمان زنان هشت مارس (ایران -افغانستان )
بهروز عارفی از فعالین همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران
پیران آزاد فعال سیاسی و تحلیلگر سوسیالیست
- تحریم فعال انتخابات فرمایشی ایران - گفتگوی پیروز زورچنگ از تلویزیون برابری با فریبا امیرخیزی از سازمان زنان ۸ مارس
2013/05/23
دعوت به کارزار سه روزهی «ضد انتخاب» در بروکسل
at
12:14 AM
2013/05/23
فارسی
دعوت به کارزار سه روزهی «ضد انتخاب جمهوریاسلامی»
۱۲ و ۱۳ و ۱۴ ماه مه ۲۰۱۳ - کارزار مرکزی در بروکسل
جامعهی ایران آبستن تحولات بزرگی است. هر واقعهای میتواند جرقهی رخدادهای بزرگی شود؛ از جمله واقعهای چون انتخاباتِ فریبکارانهی رژیم زنستیز جمهوری اسلامی.
انتخابات جمهوری اسلامی همواره مجالی برای انتخاب یکی از میان جمع مرتجعینِ مردسالار و زنستیز بوده است. امروزه این نظام آن چنان آبروباخته است که در نگاه میلیونها نفر از زن و مرد توجیه خود را برای ادامهی موجودیت از دست داده است؛ به ویژه در نگاه زنان.
در این بحرانِ عدم مشروعیت، جمهوری اسلامی از بین مردمی که فقر و شکاف طبقاتی بیسابقهای را تجربه میکنند، بسیار هدفمند دو قشر را به شدت و به شکل عریان سرکوب میکند: جوانان طبقات تحتانی و زنان. یعنی کسانی که بیشترین خسارت و فشار را در این بحران سیاسی و اقتصادی تحمل میکنند و بیشترین پتانسیل را برای شورش و عصیان علیه وضع موجود دارند.
روی دیگر این سکهی خونبار این است که میبینیم از ایران تا عراق و افغانستان و مصر و لیبی و سوریه ... چگونه امپریالیستها با دخالت مستقیم و غیرمستقیم یا نظامی و غیرنظامی خود در برپایی و تقویت حکومتهای مذهبی نقش داشتهاند و ما زنان اولین قربانیان استقرار این دولتهای اسلامی و ضدزن بودهایم.
برای ما شکی باقی نمانده است که حقوق ما زنان و منافع طبقاتی فرودستان، نه از دل مشارکت و تلطیف ساختار حکومتهای بنیادگرای اسلامی و کانالهای مدنی آن یعنی «انتخابات» تأمین میشود و نه با تکیه به مراهم جنگسالاران امپریالیست و چشم امید به پارلمانها و لوییجرگههای ارتجاییشان.
ما با شرکت در هیچ نوع انتخاباتی در این سیستم متکی به روابط پدر- مردسالارانه و واپسگرا نمیتوانیم در تعیین سرنوشت خودمان و در ایجاد یک تغییر جدی و اساسی نقش بازی کنیم. ما در حفظ این نظام پوسیده هیچ نفعی نداریم.
این رژیم شایستهی بودن نیست. این رژیم باید به دست قربانیانش، بهویژه زنان سرنگون شود و بر جای آن نظامی بنشیند که برابری زن و مرد از بدیهیترین اصولش است.
ما زنان انقلابی تا سرنگونی این رژیم از پای نخواهیم نشست. زندگی ما بر گِرد بسیج و سازماندهی نیروی زنان برای سرنگونی جمهوریاسلامی و روابط مردسالارانه و واپسگرا میچرخد.
ما زنان نه تنها برای گسستن زنجیرهای خود بلکه برای گسستن زنجیر خفقان، فقر و سرکوب، ستم و استثمار از دست و پای تمامی هفتاد میلیون مردم ایران مبارزه میکنیم.
ما زنان آگاه ایران به جای رفتن پای صندوقهای رأی، مضحکهی انتخابات را تبدیل به کارزار افشای این رژیم زنستیز و توضیح ضرورت عاجل و حیاتی سرنگونی آن خواهیم کرد.
ما زنان ایران به جای انتخاب از میان بد و بدتر، جامعهای را انتخاب میکنیم که در آن هیچ ستم و استثماری نباشد.
در این راستا سازمان زنان هشت مارس (ایران- افغانستان)، کارزار مرکزی سه روزهای را در بلژیک (بروکسل) سازمان داده است. جای همهی کسانی که در اشتیاق پایان بخشیدن به حیات پر از جنایت و فساد جمهوری اسلامی به سر میبرند در این کارزار است. به ما بپیوندید تا همراه با هم بتوانیم صدای مردم ستمدیدهی ایران بهویژه زنان را به گوش مردم مترقی جهان برسانیم.
این کارزار جای همهی کسانیست که رأی بر سرنگونی جمهوری اسلامی دادهاند.
این کارزار جای همهی کسانیست که شکی ندارند منافع مردم تحت ستم و زحمتکش از درون صندوقهای فریبکاری بیرون نمیآید.
این کارزار جای همهی کسانیست که قلبششان از بردگی خواهرانش تحت حکومت زنستیز جمهوری اسلامی لرزیده است!
این کارزار جای همهی کسانیست که از رقص مرگ جوانان فقیر و فرودست بر چوبههای دار جمهوری اسلامی قلبشان لرزیده است!
این کارزار جای همهی کسانیست که برای جدائی دین از دولت مبارزه می کنند!
این کارزار جای همهی کسانیست که میخواهند به فقر، گرسنگی، تنفروشی، سنگسار، اعدام، زندان، شکنجه، برتریطلبی ملی، ستم مذهبی، تبعیض، آپارتاید، سرکوب و خفقان و ... خاتمه بدهند!
این کارزار جای همهی کسانیست که می خواهند به ستم جنسیتی و فرودستی زنان و به استثمار و بردگی نقطهی پایانی بگذارند!
گسترده، پرشور و پرتعداد به این کارزار بپیوندید!
جزئیات بیشتر به زودی به اطلاع خواهد رسید. اما اگر میخواهید به شکل فردی یا متشکل به این کارزار بپوندید می توانید برای دریافت اطلاعات بیشتر با ایمیل و یا تلفن زیر با ما در تماس باشید. با مشارکت شما در سازماندهی این کارزار در بروکسل و یا سایر کشورها به شکل موازی میتوانیم عرصهی مبارزه را گستردهتر و پرقدرتتر نماییم.
Mobile: 0032486484365 / Email: karzar.zede.entekhabat@gmail.comدعوت به کارزار سه روزهی «ضد انتخاب جمهوریاسلامی»
۱۲ و ۱۳ و ۱۴ ماه مه ۲۰۱۳ - کارزار مرکزی در بروکسل
رأی زنان: سرنگونی جمهوری اسلامی!
انتخاب زنان: جهانی بدون ستم و استثمار!
انتخاب زنان: جهانی بدون ستم و استثمار!
جامعهی ایران آبستن تحولات بزرگی است. هر واقعهای میتواند جرقهی رخدادهای بزرگی شود؛ از جمله واقعهای چون انتخاباتِ فریبکارانهی رژیم زنستیز جمهوری اسلامی.
انتخابات جمهوری اسلامی همواره مجالی برای انتخاب یکی از میان جمع مرتجعینِ مردسالار و زنستیز بوده است. امروزه این نظام آن چنان آبروباخته است که در نگاه میلیونها نفر از زن و مرد توجیه خود را برای ادامهی موجودیت از دست داده است؛ به ویژه در نگاه زنان.
در این بحرانِ عدم مشروعیت، جمهوری اسلامی از بین مردمی که فقر و شکاف طبقاتی بیسابقهای را تجربه میکنند، بسیار هدفمند دو قشر را به شدت و به شکل عریان سرکوب میکند: جوانان طبقات تحتانی و زنان. یعنی کسانی که بیشترین خسارت و فشار را در این بحران سیاسی و اقتصادی تحمل میکنند و بیشترین پتانسیل را برای شورش و عصیان علیه وضع موجود دارند.
روی دیگر این سکهی خونبار این است که میبینیم از ایران تا عراق و افغانستان و مصر و لیبی و سوریه ... چگونه امپریالیستها با دخالت مستقیم و غیرمستقیم یا نظامی و غیرنظامی خود در برپایی و تقویت حکومتهای مذهبی نقش داشتهاند و ما زنان اولین قربانیان استقرار این دولتهای اسلامی و ضدزن بودهایم.
برای ما شکی باقی نمانده است که حقوق ما زنان و منافع طبقاتی فرودستان، نه از دل مشارکت و تلطیف ساختار حکومتهای بنیادگرای اسلامی و کانالهای مدنی آن یعنی «انتخابات» تأمین میشود و نه با تکیه به مراهم جنگسالاران امپریالیست و چشم امید به پارلمانها و لوییجرگههای ارتجاییشان.
ما با شرکت در هیچ نوع انتخاباتی در این سیستم متکی به روابط پدر- مردسالارانه و واپسگرا نمیتوانیم در تعیین سرنوشت خودمان و در ایجاد یک تغییر جدی و اساسی نقش بازی کنیم. ما در حفظ این نظام پوسیده هیچ نفعی نداریم.
این رژیم شایستهی بودن نیست. این رژیم باید به دست قربانیانش، بهویژه زنان سرنگون شود و بر جای آن نظامی بنشیند که برابری زن و مرد از بدیهیترین اصولش است.
ما زنان انقلابی تا سرنگونی این رژیم از پای نخواهیم نشست. زندگی ما بر گِرد بسیج و سازماندهی نیروی زنان برای سرنگونی جمهوریاسلامی و روابط مردسالارانه و واپسگرا میچرخد.
ما زنان نه تنها برای گسستن زنجیرهای خود بلکه برای گسستن زنجیر خفقان، فقر و سرکوب، ستم و استثمار از دست و پای تمامی هفتاد میلیون مردم ایران مبارزه میکنیم.
ما زنان آگاه ایران به جای رفتن پای صندوقهای رأی، مضحکهی انتخابات را تبدیل به کارزار افشای این رژیم زنستیز و توضیح ضرورت عاجل و حیاتی سرنگونی آن خواهیم کرد.
ما زنان ایران به جای انتخاب از میان بد و بدتر، جامعهای را انتخاب میکنیم که در آن هیچ ستم و استثماری نباشد.
در این راستا سازمان زنان هشت مارس (ایران- افغانستان)، کارزار مرکزی سه روزهای را در بلژیک (بروکسل) سازمان داده است. جای همهی کسانی که در اشتیاق پایان بخشیدن به حیات پر از جنایت و فساد جمهوری اسلامی به سر میبرند در این کارزار است. به ما بپیوندید تا همراه با هم بتوانیم صدای مردم ستمدیدهی ایران بهویژه زنان را به گوش مردم مترقی جهان برسانیم.
این کارزار جای همهی کسانیست که رأی بر سرنگونی جمهوری اسلامی دادهاند.
این کارزار جای همهی کسانیست که شکی ندارند منافع مردم تحت ستم و زحمتکش از درون صندوقهای فریبکاری بیرون نمیآید.
این کارزار جای همهی کسانیست که قلبششان از بردگی خواهرانش تحت حکومت زنستیز جمهوری اسلامی لرزیده است!
این کارزار جای همهی کسانیست که از رقص مرگ جوانان فقیر و فرودست بر چوبههای دار جمهوری اسلامی قلبشان لرزیده است!
این کارزار جای همهی کسانیست که برای جدائی دین از دولت مبارزه می کنند!
این کارزار جای همهی کسانیست که میخواهند به فقر، گرسنگی، تنفروشی، سنگسار، اعدام، زندان، شکنجه، برتریطلبی ملی، ستم مذهبی، تبعیض، آپارتاید، سرکوب و خفقان و ... خاتمه بدهند!
این کارزار جای همهی کسانیست که می خواهند به ستم جنسیتی و فرودستی زنان و به استثمار و بردگی نقطهی پایانی بگذارند!
گسترده، پرشور و پرتعداد به این کارزار بپیوندید!
سازمان زنان ۸ مارس (ایران – افغانستان) - می ۲۰۱۳ (اردیبهشت ۱۳۹۲)
کارزار ضد انتخاب جمهوری اسلامی
زمان و مکان کارزار مرکزی:
۱۲ و ۱۳ و ۱۴ ژوئن ۲۰۱۳ – کارزار مرکزی سه روز کامل در بروکسل
کارزار ضد انتخاب جمهوری اسلامی
زمان و مکان کارزار مرکزی:
۱۲ و ۱۳ و ۱۴ ژوئن ۲۰۱۳ – کارزار مرکزی سه روز کامل در بروکسل
جزئیات بیشتر به زودی به اطلاع خواهد رسید. اما اگر میخواهید به شکل فردی یا متشکل به این کارزار بپوندید می توانید برای دریافت اطلاعات بیشتر با ایمیل و یا تلفن زیر با ما در تماس باشید. با مشارکت شما در سازماندهی این کارزار در بروکسل و یا سایر کشورها به شکل موازی میتوانیم عرصهی مبارزه را گستردهتر و پرقدرتتر نماییم.
www.8mars.com / zan_dem_iran@hotmail.com
www.facebook.com/8Marsorg / www.youtube.com/8marsorg
https://www.facebook.com/KarzarzedEntekhabJomhoryIslamii.Brussels
ترجمه ی کُردی
بەیاننامەی ژمارە یەک
بانگهێشت نامە بۆ هەڵمەتی سێ رۆژەی "دژ بە هەڵبژارتنی کوماری ئیسلامی"
١٢ و ١٣ و ١٤ ژوەن ٢٠١٣- هەڵمەتی سەرەکی برووکسێل
بانگهێشت نامە بۆ هەڵمەتی سێ رۆژەی "دژ بە هەڵبژارتنی کوماری ئیسلامی"
١٢ و ١٣ و ١٤ ژوەن ٢٠١٣- هەڵمەتی سەرەکی برووکسێل
دەنگی ژنان: رووخانی کوماری ئیسلامی!
بژارتەی ژنان: جیهانێکی بێ ستەم و چەوسانەوە!
کومەڵگای ئێران ئاوسی چەندی گوڕانکاری مەزنە. هەر رووداوێک دەتوانێت ببێتە هۆی چەخماخەی رووداوگەلێکی مەزنتر، لەوانە هەڵبژارتنە فێڵبازانەکەی رژیمی دژە ژنی کوماری ئیسلامی.
هەڵبژارتنەکانی کوماری ئیسلامی هەموو کات دەرفەتێک بووە بۆ بژارتنی کەسێکی دیکە لە نێو کومەڵێک پیاو سالار و دژە ژندا. رۆژی ئەمڕۆ حەیای ئەم رژیمە تا ئەو ئاستە نەماوە کە لە روانگەی ملیۆنها کەس لە کەمەڵانی خەڵکدا بیانووی بۆ بەردەوام بوونی دەسەلاتەکەی لە دەست داوە؛ بە تایبەت لە روانگەی ژناندا.
لەم قەیرانی نەمانی مەشرووعیەتەدا، کوماری ئیسلامی لە نێو خەڵکانێک کە دەس کورتی و هەڵاواردنی چینایەتی بەرۆکی گرتوون، زۆر بە ئامانج دوو چین بە شێوەیکی زۆر زەق سەرکوت دەکات: چینی ناوەندی گەنجان و ژنان. یانی ئەو کەسانە کە زۆرترین زۆرترین گوشار و خەسارەت لەم دۆخە ئابووری و سیاسیە قەیران ئاویە تووس دەبن و زۆرتری پۆتانسیێڵیان تێدایە بۆ شۆڕش و راپەڕین دژین دۆخی هەنووکەیی تێدایە.
دیوێکیتری ئەم مێژووە خوێناویە ئەوەیە کە دەبینین کە لە ئێرانەوە تا عراق و ئەفگانستان و مێسر و لیبی و سووریە و هتد... چۆن ئەمپریالیستەکان بە دەستێوەردانی راستەو خۆ و ناڕاستەو خۆ یان بە شێوازی سەربازی و شێوەکانیتر لە درووست کردن و پشتگیری حکوومەتگەلێکی ئایینی رۆڵیان بووە و ئێمەی ژنان یەکەمین قوربانیەکانی درووست بوونی ئەم دەوڵەتە ئیسلامی و دژە ژنانە بووینە.
برای ما شکی باقی نمانده است که حقوق ما زنان و منافع طبقاتی فرودستان، نه از دل مشارکت و تلطیف ساختار حکومتهای بنیادگرای اسلامی و کانالهای مدنی آن یعنی «انتخابات» تأمین میشود و نه با تکیه به مراهم جنگسالاران امپریالیست و چشم امید به پارلمانها و لوییجرگههای ارتجاییشان.
بۆ ئێمە جێگای هیچ گومانێک نەماوە کە مافی ئێمەی ژن و بەرژەوەندی چینی ژێر دەست، نە لە رگەی بەشدار بوون و باشتر کردنی پەیکەری حکوومەتە توندڕەوە ئیسلامیەکان و کاناڵە مەدەنیەکانی واتە "هەڵبژارتن" بەدی بێت و نە بە بنەما وەرگرتنی دەرمانی جەنگ خوازانی ئەمپریالیست و چاو بڕین لە پارلەمان و لۆی جەرگە کۆنە پەرەستانەکانیان.
ئێمە لە هیچ جۆرە هەڵبژارتنێک لەم سیستمە باوک- پیاو سالارانەیە و دواکەوتووە و روو لە رابردوو ناتوانین لە دەستەبەر کردنی چارەنووسی خۆماندا و لە درووست کردنی گوڕانکاریەکی جدی و بنەڕەتی رۆڵ بگێڕین. ئێمە لە هیچ بەرژەوەندیکمان لە بەرگری لەم رژیمە دوا کەوتووەدا نیە.
ئەم رژیمە شایستەی مانەوە نیە. ئەم رژیمە دەبێت بە دەستی قوربانیەکانی، بە تایبەت ژنان برووخێت و بە جێگەی سیستەمێک بێتە کایەوە کە یەکسانی ژن و مێرد لە سەرەتاییترین پرەنسیپەکانی بێت.
ئەمەی ژنانی شۆڕشگێڕ تا رووخانی ئەم رژیمە بەردەوام دەبین لە چالاکیەکانمان. ژیانی ئێمە گرێدراوە بە رێخستن کردنی هێزی ژنان بۆ رووخاندنی کوماری ئیسلامی و دەست و پەیوەندیە پیاو سالارانەکانی.
ئێمەی ژنان نەک هەر بۆ پچڕاندنی کوت و زنجیرەکانی خۆمان، بەڵکوو هەروەها بە مەبەستی پچڕاندنی زنجیری سەرکوت و خەفەقان و هەژاری و زوڵم و چەوساندنەی حەفتا ملوێن/ملیۆن خەڵکی ئێرانیش خەبات دەکەین.
ئێمە وەکوو ژنانی بەئاگای ئێران لە باتی ئەوەی بچینە سەر سندووقەکانی دەنگدان، گاڵتەجاڕی هەڵبژاردنەکان دەکەینە گۆڕەپانی لە قاودانی ئەم رژێمە دژە ژنە و جەخت کردنەوە لە پێویستیی لە ڕادەبەدەری رووخاندنی خێرای.
ێمەی ژنانی ئێرانی لە بری بژارەی نێوان خراپ و خراپتر، کۆمەڵگەیەک هەڵدەبژێرن کە بەری بێت لە هەر چەشنە زوڵم و چەوسانەوەیەک.
هەر لەم چوارچیوەدا رێکخراوی ژنانی هەشتی مارس (ئێران- ئەفگانستان) کەمپەینێکی/ هەڵمەتێکی سێ رۆژەی لە وڵاتی بەلژیکا (بڕوکسەل) ڕێک خستووە. جێێ خۆیەتی هەموو ئەو کەسانەی هەڵوەدای کۆتایی هێنان بە ژیانی پڕ لە تاوان و گەندەڵیی کۆماریی ئیسلامین تەڤلی ئەم کەمپەینە بن. پەیوەستمان بن تا پێکەوە بتوانین دەنگی خەڵکی زوڵملێکراوی ئێران و بە تایبەت ژنان بگەیەنینە گوێی هەموو جیهان.
ئەم هەڵمەتە بۆ هەموو ئەو کەسانەیە کە دەنگیان بە ڕووخانی کۆماری ئیسلامی داوە.
ئەم هەڵمەتە بۆ هەموو ئەو کەسانەیە گومانیان لەوەدا نییە کە قازانجی خەڵکی زەحمەتکێش و زوڵملێکراو لە سندووقەکانی فێڵ و تەڵەکەوە دەر ناکەوێت.
ئەم هەڵمەتە بۆ هەموو ئەو کەسانەیە کە دڵیان بە هۆی کۆیلەتیی خوشکەکانیان لە ژێر دەسەڵاتی دژە ژنی کۆماری ئیسلامی داخورپاوە.
ئەم هەڵمەتە بۆ هەموو ئەو کەسانەیە کە سەمای مەرگی گەنجانی هەژار و ژێردەستە لە سەر سێدارەکانی کۆماری ئیسلامی دڵیانی هێناوەتە ژان.
ئەم هەڵمەتە بۆ هەموو ئەو کەسانەیە کە بۆ جیاکردنەوەی دین لە دەوڵەت خەبات دەکەن.
ئەم هەڵمەتە بۆ هەموو ئەو کەسانەیە کە دەیانەوێ کۆتایی بە هەژاری، برسێتی، لەشفرۆشی، بەردباران/ سەنگەسار، سێدارە، زیندان، ئەشکەنجە، جیاوازیی نەتەوایەتی، ستەمی ئاینی، هەڵاواردن، ئاپارتاید، سەرکوت و خەفەقان و هتد بهێنن.
ئەم هەڵمەتە بۆ هەموو ئەو کەسانەیە کە خوازیاری کۆتایی هێنان بە ستەمی ڕەگەزی و ژێڕدەستەیی ژنان و چەوسانەوە و کۆیلەتیین.
بە شێوەیەکی بەرفرە و شکۆمەند و پڕهەژمار تەڤلی ئەم هەڵمەتە بن.
رێکخراوی ژنانی هەشتی
مارس (ئێران/ئەفگانستان)- مەی ٢٠١۳
هەڵمەتی دژی هەڵبژارتنی کوماری ئیسلامی
کات و شوێنی سەرەکی
١٢، ١٣ و ١٤ ژوەن ٢٠١٣- هەڵمەتی سەرەکی سێرۆژە برووکسێل
هەڵمەتی دژی هەڵبژارتنی کوماری ئیسلامی
کات و شوێنی سەرەکی
١٢، ١٣ و ١٤ ژوەن ٢٠١٣- هەڵمەتی سەرەکی سێرۆژە برووکسێل
بۆ زانیاری زیاتر
پەیوەندیمان پێوە بکەن. بەڵام ئەگەر دەتانەوێت بە شێوازی تاکە کەسی یان کومەڵ لەم
هەڵمەتەدا بەشدار بن لە رێگەی رەقەم تەلەفۆن و ئیمەیلی ژێرەوە پەیوەندیمان پێوە
بکەن. بە بەشدار بوونتان لەم هەڵمەتەدا لە برووکسێل و یان وڵاتانی دیکە بە شێوازی
هاوتەریب دەتوانین تێکۆشانمان بەربڵاوتر و بەهێزتر بکەین
Mobile: 0032486484365
Email: karzar.zede.entekhabat@gmail.com
https://www.facebook.com/KarzarzedEntekhabJomhoryIslamii.Brussels?notif_t=page_new_likes
فرانسه
COMMUNIQUE NUMERO UN
Invitation à la campagne de trois jours
«Contre l’élection de la République Islamique»
12, 13 et 14 juin 2013 – campagne centrale à
Bruxelles
Le vote des femmes: Pour renverser le régime de
la République islamique en Iran!
Le choix des femmes: Un monde sans oppression et
exploitation!
La société iranienne est porteuse d’importantes évolutions. N’importe
quel événement peut constituer l’étincelle qui déclenche des événements majeurs,
notamment les élections fallacieuses du régime misogyne de la République
Islamique.
Les élections en République Islamique continuent d’être un moment où le
choix se fait parmi un groupe de réactionnaires machistes et misogynes. Aujourd’hui, ce régime est tellement
décrédibilisé aux yeux de millions de femmes et d’hommes -surtout des femmes- qu’il
a perdu toute justification pour continuer son existence.
Dans cette crise d’absence de légitimité, parmi les personnes qui
souffrent le plus de la pauvreté et de la disparité sociale sans précédent qui
règnent en Iran, la République Islamique réprime deux groupes avec force, de
façon ciblée et flagrante, à savoir les jeunes des couches laborieuses et les
femmes : en d’autres termes, les personnes qui payent le plus lourd tribut,
qui subissent les plus fortes pressions à cause de cette crise politique et
économique et qui sont les plus enclines à se révolter et à se rebeller contre
la situation existante.
Par ailleurs nous sommes témoins d’une autre constance de cette
situation innommable, de l’Iran à l’Irak, en passant par l’Egypte, la Libye et
la Syrie…A travers son ingérence directe et indirecte, militaire et non
militaire, l’impérialisme continue à contribuer à la mise en place et au
renforcement des régimes religieux. Et nous, les femmes, sommes les premières
victimes de l’instauration de ces gouvernements islamiques et misogynes.
Nous avons la certitude que nos droits en tant que femmes et les
intérêts de la classe laborieuse ne seront pris en compte ni en participant à
ces élections ni en faisant preuve d’indulgence vis-à-vis des régimes
fondamentalistes islamiques et de leur aile civile à savoir « les
élections », ni en s’appuyant sur les « offrandes » des
seigneurs de guerre impérialistes et ni en mettant de l’espoir dans des assemblées
parlementaires réactionnaires.
Ce n’est pas en participant à des élections fondées sur un système de
relations patriarcales/machistes et rétrogrades que nous pourrons prendre notre
destin en main et jouer notre rôle pour engranger des changements fondamentaux
et profonds. Nous n’avons aucun intérêt à ce que ce régime décrépit continue à
perdurer.
Ce régime ne mérite pas d’exister. Ce régime doit être renversé par ses
victimes, plus particulièrement les femmes. Il doit être remplacé par un régime
dont l’un des fondements incontestables sera l’égalité entre les femmes et les
hommes.
Nous, les femmes révolutionnaires, n’aurons de cesse de lutter jusqu’à
la chute de ce régime. Notre vie est axée sur la mobilisation et l’organisation
des forces féminines en vue de renverser la République Islamique et les
relations machistes et rétrogrades.
Nous, les femmes, luttons non seulement pour briser nos propres chaînes
mais également celles de la répression, de la pauvreté, de l’oppression, de la tyrannie
et de l’exploitation qui entravent les pieds et les mains de septante millions
d’Iraniens.
C’est en toute connaissance de cause que nous, les femmes iraniennes, au
lieu de nous rendre aux urnes, transformons la mascarade électorale en une
campagne de dénonciation en vue de mettre en avant la nécessité urgente et
vitale de renverser ce régime misogyne.
Nous, les femmes iraniennes, au lieu de choisir entre la peste et le
choléra, faisons le choix d’une société sans tyrannie ni exploitation.
A cet effet, l’Association du 8 mars (Iran-Afghanistan) organise une
campagne centrale de trois jours en Belgique (Bruxelles). Toutes les personnes
qui attendent impatiemment la fin de l’existence du régime criminel et corrompu
de la République Islamique ont leur place dans cette campagne.
Rejoignez-nous pour que, ensemble, nous puissions faire entendre au monde
progressiste la voix réprimée du peuple iranien, surtout celle des femmes
iraniennes.
Cette campagne concerne tous ceux et celles qui disent
oui à la chute de la République Islamique.
Cette campagne est destinée à toutes les personnes qui
savent pertinemment que les intérêts du peuple laborieux et opprimé ne
sortiront pas d’urnes fallacieuses.
Cette campagne s’adresse à tous ceux et celles qui se
sentent ébranlés par la situation d’esclavage de leurs sœurs sous le régime
misogyne de la République Islamique.
Cette campagne concerne toutes les personnes qui sont
choquées par la danse macabre de la jeunesse pauvre et laborieuse sur les
échafauds de la République Islamique.
Cette campagne est destinée à toutes les personnes qui
luttent en faveur de la séparation entre l’Etat et la religion.
Cette campagne s’adresse à tous ceux et celles qui veulent
mettre fin à la pauvreté, la faim, la prostitution, la lapidation, la peine de
mort, l’incarcération, la torture, la suprématie nationale, le despotisme religieux,
la discrimination, l’apartheid, l’oppression et la répression.
Cette campagne concerne toutes les personnes qui
veulent mettre un terme à la tyrannie sexuelle et à la situation
d’assujettissement des femmes, à l’exploitation et à l’esclavage.
Rejoignez-nous dans cette campagne,
Venez nombreux et passionnés !
L’organisation des femmes 8 mars (Iran-Afghanistan)
Campagne
«Contre l’élection de la République Islamique»
Lieu et date de la campagne centrale :
12, 13, 14 juin 2013 – Campagne centrale de trois
journées entières à Bruxelles
† Mercredi
12 et Jeudi 13 Juin à partir de 11 h jusqu’au 20 h: Place de l’Albertine (Gare
Centrale)
† Vendredi 14
Juin à partir de 12 h jusqu’au 15 h : en face de l'ambassade Iranienne, Avenue
Franklin Roosvelt 15, 1050 Bruxel
Des détails plus précis seront communiqués ultérieurement. Si vous
désirez participer à cette campagne à titre individuel ou à travers votre
association, vous pouvez nous contacter par téléphone ou par courriel pour
obtenir de plus amples informations. Votre implication dans l’organisation de
cette campagne à Bruxelles ou dans d’autres pays simultanément nous permettra
d’accroître la portée et l’intensité de la lutte.
Mobile:
0032486484365 Email: karzar.zede.entekhabat@gmail.com