شنبه ۴ مارس - بروکسل
این آکسیون با فراخوان «مارش زنان» برگزار شد که عملا شامل اکثر سازمان‌های رسمی زنان در بلژیک و برخی از سندیکاها )سوسیالیست‌ها و سبزها)، فعالین تشکیلات زنان بدون برگه، سازمان زنان عرب و ... می‌شد. برنامه قرار بود با یک فلش‌موب و آکسیون در مرکز شهر شروع شود و بعد هم کنفرانس زنان در سالنی در نزدیکی مرکز شهر؛ به همین دلیل برنامه ساعت یک در مرکز شهر / «پلاس دو لا مونه» آغاز شد. ما فعالین ۸ مارس با کمی تاخیر به محل آکسیون رسیدیم و شاهد نمایش خیابانی بودیم. زنانی از سنین و ملیت‌های مختلف که در زنجیر گرفتار و با تلاش جمعی در حال پاره کردن آن بندها بودند.
ما هم ضمن صحبت با آن‌ها بیانیه‌های‌مان در مورد روز جهانی زن و معرفی «کارزار مبارزه با خشونت علیه زنان در ایران» را به زبان فرانسه، انگلیسی و ندرلندز پخش کردیم و با جمع همراه شدیم تا راه‌پیمایی کوتاهی به سمت محل کنفرانس داشته باشیم. بیش از ۲۰۰ نفر با شعارها و پلاکاردهایی در مورد حقوق زنان به راه افتادیم و از خیابان‌های شلوغ مرکز شهر به سمت محل کنفرانس حرکت کردیم. حضور این جمع با شعارهایی در دفاع از حقوق زنان توجه عابرین و توریست‌ها را جلب می‌کرد.
در محل کنفرانس بحث اصلی در مورد «ریاضت‌کشی اقتصادی و تاثیر آن بر زندگی زنان» بود. ابتدا بیلانی از تأثیرات ریاضت‌کشی بر زنان در سطح جهانی داده شد که روی عمیق شدن شکاف طبقاتی و فمینیزه شدن فقر تأکید داشت. این‌که زنان در کشورهای اروپایی هم در حال فقیرتر شدن هستند و زنان مسن‌تر بیشتر در خطر فقر هستند. زنان جوان در اثر فقر به مینی‌کردیت روی آورده‌اند که به مرور آن‌ها را فلج می‌کند. در برخی کشورها به علت کم شدن فرصت‌های شغلی مردان روزانه کار می‌کنند و زنان به کارهای شبانه روی آورده‌اند و همین موضوع ریسک خشونت بر زنان را هم افزایش داده است. در کشورهای اروپایی تفاوت دستمزد بین زنان و مردان در حال افزایش است (مثلا در بلژیک ۱۰درصد، انگلستان ۱۷.۹ درصد و آمریکا ۱۹.۷ درصد).
زنی که نماینده‌ی دفترمرکزی مارش زنان از کشور برزیل بود در مورد بیلان این جریان صحبت کرد و این‌که هر پنج سال برنامه‌ی سراسری مارش زنان انجام می‌گیرد. او از دستاوردهای مارش زنان در آگاه‌سازی زنان جوان در برزیل صحبت کرد و این‌که با روی کار آمدن یک دولت راست افراطی در برزیل زنان بیش از پیش تحت خشونت قرار گرفته‌اند و خشونت علیه زنان قانونی شده است. دولت و سیستم حاکم زندگی و بدن زنان را به شکل خشونت‌آمیزی کنترل می‌کنند. او تأکید داشت که مارش زنان بیش از پیش باید ضد سرمایه‌داری، نژادپرستی، سکسیسم و استعمار مبارزه کند.
زن دیگری از کمیته‌ی برابری کمیسیون زنان اروپا گفت که آنالیز ما در سال ۲۰۱۰ صحیح بود این‌که موضوع ریاضت‌کشی اقتصادی گسترش خواهد یافت و زنان را زیرفشار خواهد گذاشت. این موضوع امروز در اروپا بیش از همه زنان مهاجر و خصوصا زنان پناه‌جو را زیر ضرب برده است؛ از بین آنان بیشتر مادران تنها؛ و از بین آن‌ها مادران تنها که فرزندان دختر دارند تحت فشار قرار گرفته‌اند. این شکل خاصی از خشونت بر زنان پناه‌جوست. درست است که همه‌ی زنان با انواع خشونت رو به رو هستند اما ما با اشکال مشابهی از خشونت مواجه نیستیم. امروزه در بروکسل پایتخت بلژیک از هر ۱۰ کودک ۴ کودک در خانواده‌ی فقیر به دنیا می‌آیند. زنان حتی به خاطر ریاضت‌کشی اقتصادی در معرض خطرات سلامتی و جسمی قرار دارند. بیمارستان‌ها بیماران را نگه نمی‌دارند. برخی زنان با خونریزی بعد از زایمان اجبارا از بیمارستان ترخیص می‌شوند. اما در این بین مهم‌ترین موضوع «سقط جنین» است که مورد حمله واقع شده است...
به علت تراکم برنامه‌های روز زن ما هم نتوانستیم تا انتهای برنامه و بخش میزگرد بمانیم اما فراخوان به آکسیون و جلسه‌مان را بین شرکت‌کنندگان پخش کردیم و همچنین فراخوان پیوستن به «کارزار علیه خشونت بر زنان» که همه با روی گشاده آن را دریفت کردند.
فعالین سازمان زنان هشت مارس (ایران - افغانستان) - بلژیک
فعالین کارزار مبارزه با خشونت علیه زنان در ایران
۹ مارس ۲۰۱۷
0 دیدگاه:
Post a Comment