سوال اصلی اين است که چرا زنان به مثابه‌ی يک گروه مورد تبعيض و خشونت قرار می‌گيرند و قربانی می‌شوند؟
و سوال مهم‌تر اين‌که چگونه بايد به اين خشونتِ جهانی پايان دهيم؟
درست فهميديد! فکر کمک به قربانيان خشونت يک چيز است و فکر پايان دادن به خشونت يک چيز ديگر!
بله! ما زنان، از زمان تولد تا مرگ، در زمان صلح يا جنگ و در سرتاسر جهان با تبعيض و خشونت اعمال شده توسط دولت، جامعه و خانواده مواجه هستيم.
خشونت عليه زنان مليت و مذهب و نژاد نمی‌شناسد. همه‌ی ما زنان در کوچه و خيابان، محل کار، خانه و حتی در رختخواب‌مان از خشونت در امان نيستيم.
خشونت، تجاوز و آزار جنسی عليه زنان در سراسر جهان چه در کشورهايی با قوانين «پيشرفته» و «دمکراتيک» و چه در کشورهای عقب‌مانده، به اين معنی است که مردان صاحبان اصلی زنان هستند. به اين معنی است که نظام مردسالار حاکم در جهان به همه مردان از زاويه اجتماعی و سياسی قدرت کنترل همه زنان را می دهند. راهی است برای تضمين و نگهداری رابطه‌ی ستمگری مردان و فرودستی زنان. راهی است برای تضمين مناسبات توليدی و اجتماعی مردسالارانه. تجاوز و آزار جنسی، جنايت عليه زنان است. زنان در سراسر جهان به طور نوشته يا نانوشته ملک مردان هستند؛ کالا هستند.
بنابراين تا زمانی که بدن زنان توسط مردان اجاره می شود، تا زمانی که مردان می‌توانند زنان را بخرند و بفروشند، تا زمانی که پورنوگرافی بدن زن را مورد استثمار قرار می دهد، و پول دست مردان تجاوزگر را می شويد، تا زمانی که هزاران هزار زن در زندان‌ها، خيابان‌ها و خانه‌های‌شان مورد تجاوز قرار می‌گيرند، تا زمانی که زنان به خاطر فرار از ازدواج اجباری و يا تجاوز و يا اجبار به تن‌فروشی زندانی می‌شوند، تا زمانی که بيش از بيست هزار زن به خاطر حفظ «ناموس» سالانه به قتل می‌رسند، تا زمانی که دويست هزار دختر زير چهارده سال به عنوان برد‌ه‌ی جنسی در تجارت سکس خريد و فروش می شوند، تا زمانی که هزاران زن به خاطر فرار از خشونت خود را می‌سوزانند، تا زمانی که زنان به خاطر سؤظن مردان خانواده کشته می شوند، تا زمانی که هزاران هزار زن به خاطر غيرقانونی بودن حق سقط جنين جان خود را از دست می دهند، تا زمانی که زنان به خاطر عشق ورزيدن سنگسار می شوند، تا زمانی که به سه ميليارد زن به طور روزانه خشونت اعمال می شود و ... هيچ‌کس آزاد و رها نيست.
اما امروز هر قدر زنجير خشونت جهانی‌تر شده است، مبارزه و مقاومت زنان نيز ابعاد جهانی بيشتری به خود گرفته است. از هندوستان تا لندن و از مصر تا ترکيه، از بلژيک تا کنگو، از ايران تا آمريکا و کوبانی ... زنان از مبارزات يکديگر الهام می‌گيرند و هرگونه پيشروی زنان در هر نقطه‌ای از جهان را از آن خود می‌دانند.
زنان برای بلند کردن فریاد خود علیه خشونت بر زنان به خیابان بیایید!
ما عده‌ای از زنان ترک، کرد، ايرانی، بلژيکی و ... برای برداشتن گامی ضروری در جهت پايان بخشيدن به هر نوع خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی روز ۲۵ نوامبر ۲۰۱۵ در بروکسل (ایستگاه مرکزی) گرد می‌آييم.
زمان: روزِ چهارشنبه، ۵۷ نوامبر ۲۰۱۵- از ساعت ۱۴ تا ساعت ۱۶
مکان: ایستگاه مرکزی بروکسل (Gare centrale de Bruxelles)
برگزارکنندگان :
Le Mouvement des Femmes Kurdes en Europe
L’Union des Femmes Socialistes / skb-aveg@hotmail.com
L’Organisation des Femmes du 8 mars (Iran-Afghanistan) / www.8mars.com
L’Institut Kurde de Bruxelles/ www.kurdishinstitute.be
توجه: این آکسیون که از مدت‌ها پیش سازمان‌دهی شده بود، به علت اعلام وضعیت اضطراری درجه‌ی ۴ در بروکسل در پی کشتارهای پاریس (۱۳ نوامبر ۲۰۱۵) از طرف پلیس لغو شد. از آن‌جایی که تاریخا مبارزات زنان در پی سیاست‌های مردسالارانه همیشه مسکوت و به حاشیه رانده شده است، ما حاضر نیستیم به علت رویارویی وحشیانه‌ی دو واپس‌گرای پدر/مردسالار (سرمایه‌داری امپریالیستی و بنیادگرایی مذهبی) مبارزات‌مان را نیمه تمام و مسکوت رها کنیم و از این طریق اعلام می‌کنیم که در پی سازمان‌دهی یک حرکت جای‌گزین هستیم. علاقمندان می‌توانند با ما در تماس باشند!
سازمان زنان ۸ مارس(ایران – افغانستان) – واحد بلژیک
------------------------------------------------------------------------------
Femmes du monde! Unissons-nous pour mettre fin à la violence contre les femmes!
La question principale c'est: « Pourquoi les femmes, en tant que groupe social, sont victimes de ségrégation et de violence ? »
Et question plus importante encore: « Comment mettre fin à cette violence mondiale? »
Vous avez bien compris! Réfléchir à aider les victimes de la violence est une chose et réfléchir à l’arrêter en est une autre.
Oui, nous les femmes, de la naissance jusqu'à la mort, en temps de paix ou de guerre, et dans le monde entier, sommes confrontées à la ségrégation et la violence exercées par l'Etat, la société et la famille. La violence contre les femmes ne connaît ni nationalité, ni religion, ni race. Nous ne sommes à l'abri ni dans la rue, ni au travail, ni chez nous, ni dans notre lit.
La violence, le viol et la violence sexuelle, que ce soit dans les pays avec des législations "avancées" et "démocratiques" ou dans les pays arriérés, signifient que la femme est la propriété fondamentale de l'homme, que l'ordre patriarcal dote les hommes, socialement et politiquement, du pouvoir de contrôle sur les femmes; c'est le moyen de perpétuer et de garantir la suprématie oppressante de l'homme et la subordination de la femme. C'est le moyen de garantir les rapports sociaux et de production patriarcaux. Le viol et la maltraitance sexuelle sont des crimes contre les femmes. Partout dans le monde, de façon légale ou illégale, les femmes sont la propriété des hommes, comme des marchandises.
Dès lors, tant que les hommes pourront louer, acheter ou vendre le corps des femmes, tant qu'il sera exploité par la pornographie, tant que le pouvoir de l'argent permettra aux hommes d’être innocenté, tant que des milliers de femmes seront violées dans les prisons, dans les rues ou chez elles, tant que les femmes seront emprisonnées pour avoir refusé les mariages arrangés, le viol ou la prostitution, tant que plus de 20.000 femmes chaque année seront victimes de crimes «d'honneur », tant que 200.000 filles de moins de 14 ans seront chaque année vendues et achetées dans le commerce sexuel, tant que des milliers de femmes s'immoleront pour échapper à la violence, tant que les femmes seront tuées, victimes des soupçons de leur fratrie, tant que les femmes perdront la vie à cause de l'illégalité de l'avortement, tant qu'elles seront lapidées parce qu'elles ont aimé, tant que chaque jour, 3 milliards de femmes seront victimes de violence... Personne ne sera libre !
Mais aujourd'hui, parallèlement à la mondialisation de la violence, la lutte des femmes s'est elle aussi étendue mondialement, allant de l'Inde à Londres, de l'Egypte à la Turquie, de la Belgique au Congo, en passant par l'Iran, les États-Unis, ou encore par Kobane, les femmes s'inspirent mutuellement de leurs luttes et font leurs les avancées des autres dans d'autres régions du monde.
Femmes, portons nos voix dans les rues contre la violence envers les femmes!
Nous, un groupe de femmes kurdes, iraniennes, turques, belges, ... soucieuses de faire un pas pour mettre fin à la violence étatique, sociale ou familiale, nous nous réunirons le 25 Novembre 2015 à Bruxelles (Gare centrale) pour mettre fin à la violence envers les femmes!
Date : Mercredi, 25 Novembre 2015 de 14H à 16H.
Lieu : Gare centrale de Bruxelles
Les organisateurs:
Le Mouvement des Femmes Kurdes en Europe
L’Union des Femmes Socialistes / skb-aveg@hotmail.com
L’Organisation des Femmes du 8 mars (Iran-Afghanistan) / www.8mars.com
L’Institut Kurde de Bruxelles/ www.kurdishinstitute.be