مصاحبه با یک انقلابی در برزیل (سازمان ستاره سرخ . ریودوژانیرو)، منتشر شده در A
Nova Democracia
برزیل: "در تاییدِ قهرِ انقلابی"
در خیابانها، میتوانیم تاثیراتِ
داغِ جام کنفدراسیونها را ببینیم.
قدرت و رسانه های انحصاری، میلیونرها، مات و مبهوت شدگان،
آنها میگویند که چنین مبارزه و شورشی را نمیتوانند بفهمند. آن ها محبوس در
بهشتهای مصنوعی شان، از روبه رو شدن با چهره ی واقعی کشور میترسند. بعد از ده
سال، امید بازگشته است، و مواردی مثل این روزها در حال رُخ دادن است. روز آغاز
شده، "هر شب تا سپیده دم، بارقه های نور، سرتاسرِ تاریکی را میشکافند".
"برزیل بیدار شده"، این جمله بر
بسیاری از دیوارها و پوسترها خوانده میشود. راه رفتن در رویا. در یک شب تاریخی،
چه خوشبختند آنهایی که نمیتوانند بخوابند.
فوران بیقرارِ خشم توده ها بسیار دلگرم کننده تر از هر کاری
است که مدافعانِ قلعه های کهن
تاکنون انجام داده اند.
طبقات ارتجاعی حاکم، در میان کابوس
خیابانها، برای تهی کردن تظاهرات برنامه ریزی میکنند. تا هفته ی
گذشته ما شاهد حملات
زهرآگینِ سخنگویان این طبقات بودیم. Arnaldo Jabor (فیلمساز و ژورنالیست) میگفت که این
جوانانِ ولگرد یک پنی هم ارزش ندارند!
و طبقه ی متوسط در خیابان است! Luiz Datena )ژورنالیست) ما
را خرابکاران و دردسرسازان
نامید. پس از اینکه برایشان روشن
شد که سرکوب کردن، افزایش شورشها و تظاهرات را به دنبال داشته،
گفتمان تغییر کرد. دیروز (19 ژوئن)، Arnaldo Jabor در
مورد ما به رادیو و تلویزیون میگفت که اینها نسلی هستند که ایده هایشان
را می جویند؛ Datena هم به (CQC
(Custe o Que
Custar میگفت: با وجودی که در رسانه ی
پلیس مشغول به کار است اما تخصص اش حقوق بشر است!
چه تغییری!
آنهم فقط در طول یک هفته!
اکنون ببینید "کارشناسان
امنیتی" شان چگونه اوضاع و تظاهرات را توضیح میدهند. رسانه هایی که اغلب
به ما خط میدادند و میدیدیم و میشنیدیم
که در مصاحبه های شغلی چگونه
باید رفتار کنیم، حالا میبینیم و میشنویم که به ما در مورد آنچه که باید یا نباید
در تظاهرات انجام دهیم درس میدهند! و چه درسهای خسته کننده و کسالت آوری! و تمام رسانه های انحصاری نیز آن دروس را تکرار میکنند: "تظاهرات باید صلح آمیز باشد"، "چه زیباست که مردم را در تظاهرات
با لباس سفید ببینیم"، "بسیاری از جوانان خواهان صلح هستند، تنها گروه کوچکی از معترضانِ
رادیکال به سوی پلیس سنگ پرتاب میکنند" و ... بحثِ صلح و جِنتِلمَن بودن در تظاهرات، در همین هفته ی اخیر وارد گفتمان رسانه ها شده است.
اما حالا من میخواهم
به شما چیزی بگویم، شمایی که صدای واقعی و کُنشگر هستید. آیا شما تا به حال پلیس ضدشورش را به
پوشیدن لباس سفید تشویق کردهاید وقتیکه محلههای فقیرنشینِ ریودوژانیرو را برای کارهای ساختمانیِ جام جهانی فوتبال
ویران میکنند؟ چرا شما این بحث را پیش نمیگذارید که گارد امنیت ملی دولت روسف Rousseff به کارگران سرکشِ Jirau به جای باتوم و گلوله، شاخه ی گل بدهد؟ اینروزها
در رسانه ها تبلیغ میکنند که پلیس فدرال در حالِ انجام وظیفه ی حرفه ای و توام با احترام
به حقوق شهروندان است. آیا واقعاً دارند اینکار را میکنند یا قتل
بومیانِ Terena درMato Grosso do Sul را در همین چند روز اخیر در دستور کار قرار داده اند؟
"رودخانه به مردمی اطلاق میشود که
اینروزها به طرزِ خشونت باری همه چیز را درهم و برهم کرده اند، اما هیچکس
در مورد نیروی خشونتی که در جریانِ سیل آسای بانکها و موسسات مالی فشرده شده چیزی
نمیگوید".
به صحبت از صلحِ امثال Datena
نباید هیچ توهمی داشت: آقایان و خانم هایی که
میخواهید بسیار مودب و تر و تمیز تظاهرات کنید، در حالت کلی شما نیز با همان مجازاتِ تظاهرکنندگان رادیکال
روبه رو خواهید شد. توهم نداشته باشید. طبقه
کارگر واکنش بورژوازی را خوب میشناسد، بورژوازیِ خشمگین و
تشنه به خون
معترضین را میشناسد. در کمون پاریس، انقلابیون
بهای سنگینی برای شکست طبقه ی حاکم و بورژوازی پرداختند. بورژوازی
برای تصرف پایتخت فرانسه بیش از بیست
هزار پرولتر را
کشت. ضد تبلیغاتی که این روزها درمورد
تظاهرات مسالمت آمیز میشود فقط با هدف
بی اثر کردنِ شورش رو به گسترشِ ما انجام میگیرد. کنترل شهرهای برزیل نباید از دستشان خارج شود
و آنها برای برقراری کنترل هرکاری میکنند. همانطور که قبلاً هم
گفته شده و باید بازهم گفت؛ اگر ما شورش نکنیم و قهر را بکار نبندیم، با دستِ خود سرکوب
را بر خودمان تحمیل کردهایم. برخی از این آقا و خانم های مودب میگویند: "تظاهراتِ منظم موثرتر است، با کف زدن
روبهروی چهرهی سیاستمداران، آنها بهانه ای برای سرکوب نخواهند
داشت". اما من به ایشان میگویم که برای سرکوب کردنِ مردم اصلاً نیازی نیست که آنها راهپیمایی
کنند، برای سرکوب شدن؛ تنها فقیر بودن، تنها سیاه بودن و تنها favelado (زاغه نشین) بودن کافی است. اینها برای اینکه هر روز تهدید شوید،
مورد حمله قرار گیرید و هر روز با
خشونت پلیسِ سیستم
کهنه روبه رو شوید کافی هستند.
میگویند که تظاهرات مسالمت آمیز "موثرتر" است. این
حرف واقعاً مزخرف است. همین طوری رفتن به
خیابانها اصلاً کافی و موثر نیست. مثال گویا در اینمورد خواست های خیابانی برای "انتخابات مستقیم همین حالا" در سال 1984 است. میلیونها تن از مردم، بعد
از پایان رژیم نظامی، به خیابانها ریختند و خواستار انتخابات مستقیم برای ریاست
جمهوری شدند. بسیج مردمیِ گسترده ای برای Diretas Já movement شده بود و بسیار هم منظم و صلح آمیز بود. خُب، نتیجه چه شد؟ شکست
برای مردم. با وجود
خیابانهای اشغال شده توسط مردم، لایحه ی
اصلاحی توسط کنگره مستقیماً بیرون داده شد و Tancredo Neves با رای غیرمستقیم
و توسط کالج انتخاباتی بهعنوانِ
رئیس جمهور برگزیده
شد.
"قهر مامای تاریخ است".
خشونت و قهر مردم، مقاومت است. "شورش،
موجه و مشروع است". چیزی که اعتراضات را در
سرتاسر کشور گسترش داد، حملات و سرکوبِ Alckmin فاشیست (رئیس دولت سائوپولو) و پلیسِ ارتشی برزیل (PM)
نبود، دلیلش پاسخِ قهرآمیز جوانان بود، شیشه های شکسته، بانک های خالی شده
و اتوبوسهای آتش گرفته. در 1984 ما صورت هایمان را به نشانه ی اتهام به دولت
رنگی و آنها را مجبور به استعفا کردیم، جانشینِ آنها روی کار آمد ولی چیزی تغییر
نکرد! تین ایجرهای (جوانانِ) امروزِ برزیل، چهره هایشان
را می پوشانند، به مجلسِ قانون گذاری حمله میکنند و سالن های کنگره را اشغال میکنند.
تاریخ در برزیل در
خطوطِ نامنظمِ گرافیتی دوباره نوشته میشود. گرافیتی هایی که بر روی مجسمه ها و
بناهای قدیمی نوشته و ترسیم می گردند. این خروش جوانانِ قبیله ای است که در اطراف ماشین های آتش گرفته
میرقصند و میخوانند. ما Guaraní-Kaiowás,
Terenas, tapebas, Mundurukus (قبایل معروف اولیه ی
برزیل) هستیم. ما مردم برزیل هستیم،
"جام جهانی برای ما خروس جنگی (caralho) است". این فقط آغاز کار است، شروع
دوباره ی حماسه ی طولانی برای آزادی ما. چه خوشبختی
بزرگی است که در این زمان زندگی
می کنیم. اکنون زمان
پایانِ مصاحبه است زیرا کلمات در خیابان ها
هستند و نیاز به حضور من است. "اسم من شورش است،
و بر سنگ خیابان نقش
بسته است."
توضیح
رفیق مصاحبه شونده از انقلابیون نسلِ گذشته ی
برزیل است.
این مصاحبه جمعه 20 ژوئن
انجام شد و عصر روز 21 در (A Nova Democracia=> http://www.anovademocracia.com.br/ ) در برزیل و ... منتشر شد.
برخی اسامیِ برزیلی
که توضیح داده نشده اند، دارای پیوند هستند.
شهاب سیروان – کمیته ی جوانان بلژیک