تونس، قاهره، الجزایر، تهران و ...
مبارزه مردم و نیروهای سرکوب گر
در ترازوی قدرت
برناک جوان
در تونس اتفاقات مهمی افتاد. شورش مردم در ابعاد کلان باعث سقوط یک دیکتاتور شد. همراه با جشن شادی مردم، ارتش اوضاع را دوباره به دست می گیرد. در بالا نمایندگانِ سندیکاها، نمایندگانِ وکلا و پزشکان، معلمان و ... در حال چانه زنی بر سر تعیین حاکمیتی با چهره ی جدیدی هستند. امروز ترازوی قدرت در تونس به گونه ای است که در یک کفه، این نمایندگان هستند و در کفه ی دیگر اما ارتش قرار دارد.
روشن بود که به دو رهبر سبز – موسوی و کروبی – اجازه حضور در تظاهرات را نخواهند داد اما این دو نیز تمام تدابیر لازم را به کار بردند تا کلمه ای فراتر از نظام مقدس اسلامی نه بگویند و نه به نمایندگی از ایشان اعلام شود. در واقع در پرتو تحولات منطقه ای و شورش در کشورهای عربی از یک سو و توجه قدرت های بزرگ به نیروهای اپوزیسیون این کشورها از سوی دیگر، رهبران سبز نیز برای عقب نماندن از فرصت های در راه و همچنین عقب نماندن از بدنه ی اجتماعی، فعال شدند.
فضای میادین و خیابان ها اما چگونه است. دیروز و دیشب مردم هم زخمی دادند، هم کتک خوردند، البته خوب هم کتک زدند و ... اما تفاوت ها را هم می شد دید. بخش اعظم مردم در 25 بهمن و در شهرهای مختلف شعارهای ضد رژیمی سر می دادند و اصل نظام را زیر سؤال بردند. این بدترین خبر برای نظام – هم حاکمیت و هم رهروان نظام – است و بهترین خبر برای مردم. چرا که در پس این خبر، نسیم دلنواز آزادی و انقلاب را می توان حس کرد و به همان نسبت هم تندبادِ ویرانگر ضدانقلاب را. چرخاندن بادبان های مبارزه به سمت بادِ رهایی بخش انقلاب آسان نیست اما شدنی است. ترازوی قدرت در ایران با سنگینی به مراتب بیشتری از تونس و مصر تنظیم می شود. وجود اپوزیسیون سازشکار با حاکمیت در ایران به اندازه تاریخ مبارزات آزادی خواهانه و مردمی در ایران قدمت دارد. برهم زدن این توازن، نیرویی باز هم بیشتر از تونس و مصر را می طلبد و قطعاً به هم خوردن این توازن، انفجاری تر خواهد بود. این را هم مردم می فهمند و هم حاکمیت و هم اپوزیسیون سبز وفادار به اصل نظام و هم قدرت های بزرگ.
شاید بر اندک پیشروان موجود و فعال در خیابان ها و میادین شهرها این نهیب دوباره زده می شود که "وقت تنگ است و پیروزی رفیق کسی است که قدر وقت را بداند" و بر ضدانقلاب هم نهیب زده می شود که؛ "باید جنبید و این شورش را ویران کرد". این وقایع درس های بزرگی با خود به همراه داشت، نشان داد که سرنوشت مردم دنیا تا چه حدی به هم مربوط است. موج انقلابی جاری در چند کشور عربی، در ایران اثر کرد و با توجه به تجربه ی مبارزات اخیر و مسایل حل نشده ی آن، تأثیرات روحی زیادی گذاشت. همه ی دنیا دیدند که این تأثیرات روحی چگونه تبدیل به نیروی مادی برای مبارزه شد. مردم دنیا از مبارزات هم الهام می گیرند اما تبدیل این الهام و تأثیر روحی به نیروی مادی به عوامل زیادی بستگی دارد و در ایران این عوامل مساعد هستند. آری انتخاب دوباره ای پیش روی ماست.■
0 دیدگاه:
Post a Comment