تقدیم به مدافعان "دخالت بشر دوستانه"!! ه
ورود ممنوع/TUNCEL KURTIZ
شعر: اُمیت ایلتر
دکلمه ی: تونجل موسیقی: گروپ یوروم
برگردانِ :اولدوز درخشان (شورای دانشجویان و جوانان چپ)
(کنسرت گروپ یوروم استانبول.گروپ یوروم شاخه هنری DHKPC- )
---------------------------
به اعماق، همواره عمیق تر می کَنیم
کجاست قلب طلایی عصرمان
قلب طلایی عصرمان را می جوییم
بالای سرمان کره ای سنگین
و آسمانی در دوردست،بسیار دور
به اعماق، همواره به عمق می کَنیم
کجاست آن قلب طلایی عصرمان
معدنچیانیم ما
انقلابیونیم
منفجر می شویم
چونان آتشفشان
این عصر نمی تواند شکستمان دهد
خسته نیستیم!
اهل بغدادیم،در بغدادیم،اهل بغدادیم
ناممان مجهول مانده زیر آوار بمب ها
ناممان مجهول
می سوزد و گُر میگیرد، تنها و عزیزانمان
خاکستر مان می ماند پسِ پشت
و حرف مان
و خشم مان
خشممان، خشممان
خشمگینیم
خاکستر را باد می پراکند،حرف می ماند و خشم بزرگ می شود
بزرگ می شود
اهل بغدادیم در بغدادیم، اهل هر گوشه ی این دنیاییم
با موج های این دریای خون
یانکی ها را خفه خواهیم کرد
اهل بغدادیم، در بغدادیم، اهل هر گوشه این دنیاییم
ورود ممنوع!عصیانی سر برداشته دربرابر امپریالیزم
هر چه کُشتی دیگر تمام شد!تمام!
ورود ممنوع!عصیانی سر برداشته دربرابر امپریالیزم
هر اجاق خانه ای که خاموش کردی،دیگر تمام شد!
کافیست!
بمب هایت را توان ایستاندنِ این سیل نیست
حسابی است که باید رسیدگی شود
کافیست دیگر، بس است!
باران بمب هایت حسابی خواهد داشت
باید داشته باشد
کافیست دیگر، بس است!
زمانِ حساب فرار رسیده!
جان سوخته ی سرزمین های بمباران شده
هنوز حرفشان تمام نشده است
به نام تمامی خلق هایی که بمباران شدند
بار دیگر فریاد می زنیم
آمریکای قاتل
نخست غرش صدایمان یانکی ها را بیرون خواهد کرد
بعد خودمان
خلق سوخته ی سرزمین های بمباران شده
پرسش هایش تمام نشده است
تمام نخواهد شد
گذرگاهی برای آمریکا نیست
هی.... ما اینجائیم
تُرکیم، کُردیم، عربیم
تا وقتی، استثمار و اشغال و استیلا هست
هستند کسانی که فریاد بزنند
یا استقلال یا مرگ!
زنده ها، زنده خواهند شد
تا ما هستیم گذرگاهی برای آمریکا نیست
ما اینجائیم
ما خلقیم
تا وقتی،استثمار و اشغال و استیلا هست
جنگِ رهایی هم خواهد بود
ما خلقیم
بغداد! صدای ضجه ی کودکانه سوخته در هم تنیده می شود
ضجه ها به دجله، و نهر ها به دریا(دنیز- استعاره از نام دنیز گزمیش انقلابی تُرک)
دریای طوفانی چونان ماهیر(ماهیر چایان رفیق تُرک انقلابی) در میانه میدان ها
بزنید ای موج ها
بزنید به صخره های MADE IN USA
دریاها مرتفع شوید
تا میادین را سیل فرا گیرد
و یانکی ها خفه شده و شرشان کم شود
از TONI تا CANI اش
ضجه های کودکان بغداد در میدان ها
فریاد پر از خشم ،سنگ و آتش
کینه مان به اندازه ی درد کودکان سوخته بزرگ است
که نوزادان بغدادی را چنین سوزاند؟
برای کدام منفعت پستی، تکنولوژی هایی چنین عظیم
آتش زدند، بمباران کردند، می دانیم!
می دانیم!
جرم آشکار است
مجرم مشخص
امپریالیزم
لزومش احساس شد
بزرگ ترین جزا، عادل بودن در برابر این بشر دوستان است
به قد درد کودکان سوخته ی بغدادی
بی ترحم خواهیم بود در برابر کابوی ها
به اندازه ی آه سوختگان بغدادی
عادل خواهیم بود
تقدیم به مدافعان "دخالت بشر دوستانه"!! ه
ورود ممنوع/TUNCEL KURTIZ
شعر: اُمیت ایلتر
دکلمه ی: تونجل موسیقی: گروپ یوروم
برگردانِ :اولدوز درخشان (شورای دانشجویان و جوانان چپ)
(کنسرت گروپ یوروم استانبول.گروپ یوروم شاخه هنری DHKPC- )
---------------------------
به اعماق، همواره عمیق تر می کَنیم
کجاست قلب طلایی عصرمان
قلب طلایی عصرمان را می جوییم
بالای سرمان کره ای سنگین
و آسمانی در دوردست،بسیار دور
به اعماق، همواره به عمق می کَنیم
کجاست آن قلب طلایی عصرمان
معدنچیانیم ما
انقلابیونیم
منفجر می شویم
چونان آتشفشان
این عصر نمی تواند شکستمان دهد
خسته نیستیم!
اهل بغدادیم،در بغدادیم،اهل بغدادیم
ناممان مجهول مانده زیر آوار بمب ها
ناممان مجهول
می سوزد و گُر میگیرد، تنها و عزیزانمان
خاکستر مان می ماند پسِ پشت
و حرف مان
و خشم مان
خشممان، خشممان
خشمگینیم
خاکستر را باد می پراکند،حرف می ماند و خشم بزرگ می شود
بزرگ می شود
اهل بغدادیم در بغدادیم، اهل هر گوشه ی این دنیاییم
با موج های این دریای خون
یانکی ها را خفه خواهیم کرد
اهل بغدادیم، در بغدادیم، اهل هر گوشه این دنیاییم
ورود ممنوع!عصیانی سر برداشته دربرابر امپریالیزم
هر چه کُشتی دیگر تمام شد!تمام!
ورود ممنوع!عصیانی سر برداشته دربرابر امپریالیزم
هر اجاق خانه ای که خاموش کردی،دیگر تمام شد!
کافیست!
بمب هایت را توان ایستاندنِ این سیل نیست
حسابی است که باید رسیدگی شود
کافیست دیگر، بس است!
باران بمب هایت حسابی خواهد داشت
باید داشته باشد
کافیست دیگر، بس است!
زمانِ حساب فرار رسیده!
جان سوخته ی سرزمین های بمباران شده
هنوز حرفشان تمام نشده است
به نام تمامی خلق هایی که بمباران شدند
بار دیگر فریاد می زنیم
آمریکای قاتل
نخست غرش صدایمان یانکی ها را بیرون خواهد کرد
بعد خودمان
خلق سوخته ی سرزمین های بمباران شده
پرسش هایش تمام نشده است
تمام نخواهد شد
گذرگاهی برای آمریکا نیست
هی.... ما اینجائیم
تُرکیم، کُردیم، عربیم
تا وقتی، استثمار و اشغال و استیلا هست
هستند کسانی که فریاد بزنند
یا استقلال یا مرگ!
زنده ها، زنده خواهند شد
تا ما هستیم گذرگاهی برای آمریکا نیست
ما اینجائیم
ما خلقیم
تا وقتی،استثمار و اشغال و استیلا هست
جنگِ رهایی هم خواهد بود
ما خلقیم
بغداد! صدای ضجه ی کودکانه سوخته در هم تنیده می شود
ضجه ها به دجله، و نهر ها به دریا(دنیز- استعاره از نام دنیز گزمیش انقلابی تُرک)
دریای طوفانی چونان ماهیر(ماهیر چایان رفیق تُرک انقلابی) در میانه میدان ها
بزنید ای موج ها
بزنید به صخره های MADE IN USA
دریاها مرتفع شوید
تا میادین را سیل فرا گیرد
و یانکی ها خفه شده و شرشان کم شود
از TONI تا CANI اش
ضجه های کودکان بغداد در میدان ها
فریاد پر از خشم ،سنگ و آتش
کینه مان به اندازه ی درد کودکان سوخته بزرگ است
که نوزادان بغدادی را چنین سوزاند؟
برای کدام منفعت پستی، تکنولوژی هایی چنین عظیم
آتش زدند، بمباران کردند، می دانیم!
می دانیم!
جرم آشکار است
مجرم مشخص
امپریالیزم
لزومش احساس شد
بزرگ ترین جزا، عادل بودن در برابر این بشر دوستان است
به قد درد کودکان سوخته ی بغدادی
بی ترحم خواهیم بود در برابر کابوی ها
به اندازه ی آه سوختگان بغدادی
عادل خواهیم بود
کجاست قلب طلایی عصرمان
قلب طلایی عصرمان را می جوییم
بالای سرمان کره ای سنگین
و آسمانی در دوردست،بسیار دور
به اعماق، همواره به عمق می کَنیم
کجاست آن قلب طلایی عصرمان
معدنچیانیم ما
انقلابیونیم
منفجر می شویم
چونان آتشفشان
این عصر نمی تواند شکستمان دهد
خسته نیستیم!
اهل بغدادیم،در بغدادیم،اهل بغدادیم
ناممان مجهول مانده زیر آوار بمب ها
ناممان مجهول
می سوزد و گُر میگیرد، تنها و عزیزانمان
خاکستر مان می ماند پسِ پشت
و حرف مان
و خشم مان
خشممان، خشممان
خشمگینیم
خاکستر را باد می پراکند،حرف می ماند و خشم بزرگ می شود
بزرگ می شود
اهل بغدادیم در بغدادیم، اهل هر گوشه ی این دنیاییم
با موج های این دریای خون
یانکی ها را خفه خواهیم کرد
اهل بغدادیم، در بغدادیم، اهل هر گوشه این دنیاییم
ورود ممنوع!عصیانی سر برداشته دربرابر امپریالیزم
هر چه کُشتی دیگر تمام شد!تمام!
ورود ممنوع!عصیانی سر برداشته دربرابر امپریالیزم
هر اجاق خانه ای که خاموش کردی،دیگر تمام شد!
کافیست!
بمب هایت را توان ایستاندنِ این سیل نیست
حسابی است که باید رسیدگی شود
کافیست دیگر، بس است!
باران بمب هایت حسابی خواهد داشت
باید داشته باشد
کافیست دیگر، بس است!
زمانِ حساب فرار رسیده!
جان سوخته ی سرزمین های بمباران شده
هنوز حرفشان تمام نشده است
به نام تمامی خلق هایی که بمباران شدند
بار دیگر فریاد می زنیم
آمریکای قاتل
نخست غرش صدایمان یانکی ها را بیرون خواهد کرد
بعد خودمان
خلق سوخته ی سرزمین های بمباران شده
پرسش هایش تمام نشده است
تمام نخواهد شد
گذرگاهی برای آمریکا نیست
هی.... ما اینجائیم
تُرکیم، کُردیم، عربیم
تا وقتی، استثمار و اشغال و استیلا هست
هستند کسانی که فریاد بزنند
یا استقلال یا مرگ!
زنده ها، زنده خواهند شد
تا ما هستیم گذرگاهی برای آمریکا نیست
ما اینجائیم
ما خلقیم
تا وقتی،استثمار و اشغال و استیلا هست
جنگِ رهایی هم خواهد بود
ما خلقیم
بغداد! صدای ضجه ی کودکانه سوخته در هم تنیده می شود
ضجه ها به دجله، و نهر ها به دریا(دنیز- استعاره از نام دنیز گزمیش انقلابی تُرک)
دریای طوفانی چونان ماهیر(ماهیر چایان رفیق تُرک انقلابی) در میانه میدان ها
بزنید ای موج ها
بزنید به صخره های MADE IN USA
دریاها مرتفع شوید
تا میادین را سیل فرا گیرد
و یانکی ها خفه شده و شرشان کم شود
از TONI تا CANI اش
ضجه های کودکان بغداد در میدان ها
فریاد پر از خشم ،سنگ و آتش
کینه مان به اندازه ی درد کودکان سوخته بزرگ است
که نوزادان بغدادی را چنین سوزاند؟
برای کدام منفعت پستی، تکنولوژی هایی چنین عظیم
آتش زدند، بمباران کردند، می دانیم!
می دانیم!
جرم آشکار است
مجرم مشخص
امپریالیزم
لزومش احساس شد
بزرگ ترین جزا، عادل بودن در برابر این بشر دوستان است
به قد درد کودکان سوخته ی بغدادی
بی ترحم خواهیم بود در برابر کابوی ها
به اندازه ی آه سوختگان بغدادی
عادل خواهیم بود
TUNCEL KURTİZ - GECİT YOK / SUAVİ - BU MEMLEKET BİZİM GRUP YORUM 25.YIL
0 دیدگاه:
Post a Comment