کتاب دریاچه‌ی ارومیه
منتشر شده توسط شورایِ دانشجویان و جوانانِ چپِ ایران
چنان‌که
در این کتاب خواهید خواند، دریاچه‌یِ ارومیه قربانیِ مطامعِ اقتصادی و
نیازهایِ امنیتیِ رژیمِ ضدِ انسانیِ جمهوری اسلامی گردیده است. نابودیِ
پوشش گیاهیِ منطقه، استفاده‌یِ سوء از منابعِ آب و خاک، غارتِ تولیداتِ
دریاچه مانندِ «آرِتمیا»، احداثِ جاده در داخلِ دریاچه و… همه‌گی مواردِ
زیان‌باری بوده‌اند که به طورِ مستقیم و یا غیرِمستقیم توسطِ حکومتِ
جمهوری اسلامی صورت گرفته است و پی‌آمدهایِ منفیِ آنها، دریاچه و مجموعه
تالاب‌هایِ پیرامونی‌اش را در شرایط بسیار نامناسب و بحرانی قرار داده
است.
در
واقع آن چه امروز در خصوصِ دریاچه‌یِ ارومیه به چشم می‌آید، نتیجه‌یِ
عمل‌کردِ سالیانِ طولانیِ غارتِ منابع و نابودیِ اقلیم توسطِ حکومت است که
چنین خود را نمایانده است. دریاچه‌یِ ارومیه از جمله نمونه‌هایی است که
تفکرِ حاکمانِ رژیمِ ضد انسانیِ جمهوریِ اسلامی و مشیِ غارت‌گرانه‌یِ
آنها را در برخورد با پدیده‌هایِ موجود و منابعِ کشور، نشان میدهد. ضمنِ
آن که، ایجادِ تغییراتِ شدیدِ محیطی به منظورِ وادارنمودنِ بخشی از جمعیتِ
ساکن در منطقه‌یِ شمالِغربِ کشور به مهاجرت از آنجا، دور از ذهن نیست.
راه‌کارهایِ
مختلفی برایِ نجاتِ دریاچه‌یِ ارومیه از اوضاعِ بحرانیِ موجود پیش‌نهاد
شده است که انجامِ مواردِ عملی و مثبت، می‌تواند در جلوگیری از نابودیِ
دریاچه موثر افتد و اگر دریاچه به شرایطِ مناسب و ایده‌آلِ خود در
سال‌هایِ دور و پیش از وضعیتِ بحرانی بازنگردد، دستِ‌کم از نابودی نجات
خواهد یافت. اما چاره‌یِ اساسی برایِ نجاتِ دریاچه‌یِ ارومیه، تمامیِ
ذخایرِ زیست‌محیطی و ایران، سرنگونیِ رژیمِ جمهوریِ اسلامی است؛ چنین باد!
