!این صفحه فعلن در وضعیت آزمایشی قرار دارد

2012/07/20

گزارش آکسیون 14.07 بروکسل

 گزارش تصویری آکسیون اعتراضی 14 جولای در بروکسل

در حمایت از حقوق شهروندان افغانستانی ساکن ایران


این برنامه به ابتکارِ "کمیته­ ی دفاع از مبارزات مردم ایران- بلژیک، سازمان زنان 8 مارس- بلژیک، شورای جوانان و دانش­جویان چپ- بلژیک" تدارک و برگزار شد. طبق اجازه ی پلیس از ساعت 15 در برابر سفارت ایران جمع شدیم. در ابتدای امر افسر پلیس مسئول ضمن هماهنگی با برگزارکننده­ گان تقاضا کرد که صدای سیستم صوتی را رعایت کنیم چون در غیر این­ صورت سفارت از آن­ها شکایت خواهد کرد و ما پذیرفتیم ولی بعد از 10 -15 دقیقه که ما پلاکاردها و بنرهامان را آماده کرده و موزیک پخش می­ کردیم پلیس دوباره مراجعت کرد و خواهان برچیدن سیستم صوتی شد و علی­ رغم مخالفت قانونی و منطقی ما، تهدید به لغو اجازه­ ی آکسیون کرد؟! و ما ناچاراً بدونِ سیستم صوتی برنامه را آغاز کردیم. در هوای بسیار نامساعد و بارانیِ بروکسل جمعی از نیروهای مترقی و چپ بلژیکی گردآمده و فریاد حمایت خود از شهروندانِ افغانستانی ساکن ایران را سردادیم
برنامه با خواندنِ فراخوان و توضیحِ اهدافِ این آکسیون شروع شد و به آکسیون­ های هم ­زمان در شهرهای کلن، برلین، لندن، هامبورگ، تورنتو و ... نیز اشاره شد. شعارهایی در مخالفت با اقدامات فاشیستیِ رژیم جمهوری اسلامی و در حمایت از مهاجران و شهروندان افغانستانی سرداده شد و سپس رفیق جوانی به بررسی 3 دهه حضور افغانستانی ­ها در ایران پرداخت و با شعار "مرگ بر جمهوری اسلامی!" سخن خود را به پایان برد. رفیق دیگری بر ضرورت همبسته­ گی کارگران و زحمت­ کشان و خلق­های تحتِ ستم با افغانستانی­ ها اشاره کرد و این­که بحران­ های حاد بین­ الملی و داخلی رژیم ایران را به سمت اشکال جدیدی از سرکوب سوق می­ دهد و بسیج شدن بخش­­ هایی از مردم در این سرکوب و جنایت یادآور دوران فاشیسم هیتلری است. پیامی از سوی "شمله سلیمانخیل" زن فعال سیاسی افغانستانی از اعضای هئیت تحریریه نشریه روشن گر در اروپا قرائت شد  که در بخش پایانی آن تاکید کرده بود که: « ... ما مرز نمی شناسیم کارگران زحمت‌کش افغان بخشی از کاگران زحمت‌کش ایران هستند. دفاع از کارگران افغان در ایران دفاع از طبقه‌ی کارگر ایران است. به امید روزی که نه مرز باشد و نه نژاد پرستی و نه استثمار!»
با وجودی بدی هوا و نبود سیستم صوتی تلاش جمع کوچک ما این بود که پیام سیاسی‌ بزرگ‌مان را به گوش‌ها برسانیم: «مرگ بر جمهوری اسلامی! ـ جمهوری اسلامی، فانوسِ رو به باد است! ـ جمهوری اسلامی، مرگت فرارسیده! ـ زنده ­باد همبسته­ گی انترناسیونالیستی! ـ دخالت خارجی، استبداد داخلی محکوم است! ـ اتحاد، مبارزه، پیروزی! ...» و بخشی از پیام‌مان را نیز بر پلاکارهای سزخ‌مان نوشته بودیم: «جمهوری اسلامی از هر جناح و دسته نابود باید گردد! ـ Smash Fascism! ـ  ایران مدفن فاشیسم خواهد شد! ـ مرگ بر این رژیم زن ستیز! ـ نه به دخالت امپریالیستی در ایران! ـ انترناسیونال است نژاد انسان‌ها! ـ You can't have capitalism without! Racism ـ هیچ‌کس غیرقانونی نیست! ـ خلق‌های تحت ستم ایران، متحد طبقاتی افغانستانی‌ها! ـ اتحاد خلق­ های تحت ستم، در برابر فاشیسم! ـ کُرد، عرب، بلوچ، تُرک، ترکمن، افغانستانی و ... متحد در برابر سرمایه ­داری جمهوری اسلامی! ـ جدایی دین از دولت اولین گام رهایی زنان خاورمیانه! ـ اعدام اعراب، سرکوب افغانستانی‌ها، زنان و کارگران حلقه‌های زنجیر سرکوب ملل! ـ انقلاب تنها راه رهایی!!!...»
رفیق دیگری پرده از جنایات رژیم در خوزستان و اعدام و سرکوب اعراب برداشت و به ارتباط حلقه­ های زنجیرِ سرکوب خلق­ های تحتِ ستم و شرایط خاص رژیم اشاره کرد. او هم چنین تاکید داشت که در ماجرای سرکوب افعانستانی‌ها در ایران نیز ستم بر زن، در مرکز اسلامیت جمهوری اسلامی قرار گرفته است و در پس این جنایت نیز باید سرکوب سیستماتیک زنان پوشیده بماند و زن‌ستیز‌ترین حکومت معاصر ندای دفاع از زنان سر داده که مورد تجاوز قرار گرفتن "ناموس" ایرانی‌مان باید دلیلی برای برافروختن "خشم ملی" بر علیه ملتی ستم‌دیده باشد!!! و آن‌چه پوشیده می‌ماند این است که منشا تمام این کثافات جمهوری‌اسلامی است، که ما امروز خواهان سرنگونی تمامیت این رژیم هستیم و... رفیق دیگری با ادامه­ی نکات قبلی، به دستگیریِ کارگران و زندانی کردن فعالین کارگری اشاره کرد و تمام این موارد را بخش­ هایی از طرح­ های سرکوب­ گرایانه­ ی رژیم برای بقا شمرد.
و در پایان آکسیون را با امید به ادامه‌ی مبارزات با سردادن شعارهای سرنگونیِ رژیم ارتجاعی و فریاد همبسته­ گیِ بین­ المللی به پایان بردیم.
لینک کلیپی از برگرای این آکسیون در سایت یوتیوب و De Wereld Morgen  با سپاس از همه دوستانی که صمیمانه و فروتنانه در تهیه آن یاری نمودند.
گزارش تصویری:

























2012/07/10

آکسیون حمایت از افغانستانی های ساکن در ایران

فراخوان به تجمع اعتراضی در برابر سفارت جمهوری اسلامی 
در حمایت از
حقوق شهروندان افغانستانی ساکن در ایران
شنبه 14 جولای 2012 ساعت 15 تا 17
بگذارید این وطن رویایی باشد که رویاپروران در رویای
خویش داشته­ اند
بگذارید سرزمین بزرگ و پرتوان عشق شود
سرزمینی که در آن، نه شاهان بتوانند بی اعتنایی نشان دهند نه
ستمگران اسبابچینی کنند
تا هر انسانی را، آن که برتر از اوست از پا درآورد.
این وطن هرگز برای من وطن نبود. (لنگستون هیوز، ترجمه احمد شاملو)
چندی است که رژیم فاشیستی جمهوری اسلامی به اشکال گوناگون و با بهانه­ های واهی به اقدامات سرکوبگرانه و نژادپرستانه­ ای علیه افغانستانی­ های ساکن شهرهای مختلف ایران دست زده است. یک روز ممنوعیت ورود به اماکن تفریحی و پارک­ها، یک روز حمله به محل سکونت ایشان و شکنجه و توهین و آزار و به آتش کشیدن خانه­ های­شان، یک روز ممنوعیت فروش مواد خوراکی و نیازهای اولیه­ ی زندگی و غیره. این سطح و شیوه ی سرکوب یادآور نسل کشی یهودیان توسط نازیسم هیتلری، آپارتاید ضد سیاه پوستان در آفریقای جنوبی و ایالات متحده­ی آمریکا و نژادپرستی صهیونیستی است.
دولت ایران در شرایطی دست به این اقدامات می زند که باز در یک بحران سیاسی حاد داخلی و بین­ المللی به سر می­ برد و چشم­ انداز یک شورش اجتماعی و قیام مردمی را انتظار می کشد، بنابراین با دست‌آویز قرار دادن مساله­ ی «حضور اتباع بیگانه» و «اقامت غیر قانونی» آن­ها در ایران، سعی در فرافکنی بحران­ هایش دارد. سرکوب سیستماتیک در دانشگاه ها و مراکز آموزشی – فشار و تبعیض دایمی بر دختران و زنان – اعدام مردم عادی و فعالین سیاسی – سرکوب و اعدام فعالین سیاسی عرب و محاصره ی نظامی محله های عرب نشین – سرکوب ملل تحت ستم کرد و بلوچ و ... به بهانه ی تجزیه طلبی – یورش به نشست های کارگری و دستگیری کارگران و فعالین و اندیشمندان این جنبش و ... مواردی هستند که رژیم اسلامی در فرافکنی بحران هایش به آن ها دست می یازد. از دیگر سو می بینیم که دلالان قدرت از اصلاح طلبان و سلطنت طلبان گرفته تا نیروهای سازش کار و جنگ طلب اپوزیسیون نیز، در نشست ها و کنفرانس های متعدد تزهای ورود دموکراسی به ایران و پایان سرکوب ها را فرموله می کنند. دخیل بستن به "خون پاک آریایی" و "ملی گرایی و وطن پرستی" از یک طرف و همراهی با طرح های قدرت های بزرگ برای دخالت بشردوستانه (بخوانید تایید دخالت خارجی و جنگ) از طرف دیگر خود را به وضوح نشان می دهند.
ما به عنوان بخشی از نیروهای سرنگونی طلب اپوزیسیون، نه با ملی گرایی و وطن پرستیِ پوچ سروکار داریم و نه با طرح های رنگارنگ قدرت های غربی. به نظر ما هردوی این آلترناتیوها پوسیده و متعلق به دنیای کهن است. ما برای رهایی همه ی ستمدیده گان ایران و جهان مبارزه می کنیم و با صدای رسا می گوییم که: افغانستانی­ های ساکن ایران، شهروندان قانونی و به حق این جهان و این زمین و ایران هستند. مطالبه­ ی تمامی حقوق و امکانات مورد نظر برای شهروندان، برای آنان از همین امروز و به تمامی یک ضرورت عاجل است. آنان جزئی از طبقه ­ی کارگر ایران می­ باشند، هم­ سرنوشت با طبقه­ ی کارگر و زحمتکشان ایران اعم از ترک و لر و کرد و فارس و عرب و ترکمن و بلوچ... این وظیفه­ ی تمام نیروهای پیش­رو است که نیروی فروخورده و ستم­کشیده­ ی زنان و مردانِ زحمتکش افغان را علیه رژیم جمهوری اسلامی، علیه مناسبات ضد انسانی و ظالمانه­ ی سرمایه بسیج و متحد و آگاه کند. پیوند انترناسیونالیستیِ ملل تحت ستم و تحت سلطه­ در ایران می­ تواند به نیرویِ عظیمی در مسیر سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی و در مسیر رهایی تبدیل شود.
همه‌ی آزادی‌خواهان را دعوت می کنیم تا روز شنبه 14 جولای 2012 بعد از ظهر در برابر سفارت رژیم اسلامی ایران حضور به‌هم رسانند.
زمان: شنبه ۱۴ جولای ۲۰۱۲
مکان: مقابل سفارت جمهوری اسلامی ایران
Franklin D. Rooseveltlaan 115, 1050 Brussel


شورای دانش­جویان و جوانان چپ ـ کمیته ­ی بلژیک
کمیته­ ی دفاع از مبارزات مردم ایران ـ بلژیک
سازمان زنان ۸مارس (ایرانی ـ افغانستانی) ـ بلژیک
0486484365 Tel: